خواندن یکی از حکمت‌های کتاب نهج‌البلاغه در ده‌سالگی، زهرا خیابان‌طلب، نوجوان پانزده‌ساله را علاقه‌مند به این کتاب کرد.
منطقه‌ای با تاریخ کهن
منطقه ۸ از مناطق قدیمی مشهد است و بسیاری از محله‌های برخوردار مشهد قدیم همچون سراب، سرشور و ارگ را در خود جا داده است. اعیان و بزرگان شهر از همان ابتدا به سکونت در «سراب» که سرِ آب قنات قریه سناباد بوده تمایل نشان دادند. محله سرشور که از شهرنشین‌ترین محله‌های مشهد قدیم بوده، امروز نیز با برخورداری از مغازه‌های تجاری، خانه‌های تاریخی، هتل‌آپارتمان‌ها و... نبض شهر مشهد است. بازار سرشور که از ۴۰۰سال پیش گذرگاه زائران برای تشرف به حرم مطهر بوده است و همچنین بازارچه سراب، به‌تازگی احیا شده‌اند. خیابان ارگ مدرن‌ترین خیابان مشهد قدیم است و در گذشته، پاتوق روشن‌فکران و اهل فرهنگ بوده است. بوستان‌های کوهسنگی و باغ‌ملی در این منطقه در روز‌های مختلف سال میزبان جمع زیادی از شهروندان و زائران هستند. ۹ بیمارستان بزرگ مشهد در این منطقه شهری قرار دارد که به بیماران مختلفی از گوشه‌وکنار کشور خدمات می‌دهند. به‌دلیل وجود ۲ کنسولگری پاکستان و افغانستان، حضور شهروندان این ۲ کشور در این منطقه محسوس است. شهرداری منطقه ۸ مشهد سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۱۹۳۶ هکتاری آن ۹۳ هزار نفر زندگی می‌کنند.
نرگس مشیری می‌گوید: آرامش، سهم بزرگ من از انس با آیه‌های قرآن است؛ آرامشی که وصف‌کردنی نیست. در شرایط بحرانی زندگی، من نسبت‌به بقیه آرام‌تر و صبورتر‌م و این برایم نعمت بزرگی است.
سال‌های عمر این کوچه به تازگی در محدوده سه‌رقمی‌شدن قرار گرفته است و تعداد نام‌هایی که در این دوران بدان شناخته شده، درخورتأمل است. این کوچه به نام حاج ابراهیم چاووش خوانده می‌شده است.
«دبیرستان فردوسی» پرورشگاه نام‌آوران بسیاری همچون دکتر علی شریعتی‌مزینانی، دکتر سید‌حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت دولت یازدهم و صد‌ها دانش‌آموخته موفق دیگر بوده است.
محمدعلی مسئله‌گو ساکن محله سرشور متولد سال۱۳۰۱، مدت ۶۰ سال امام جماعت مسجد سهله بوده، پدرش هم از عالمان زمان قدیم بود و همین سبب شده بود تا نام فامیل آنها «مسئله‌گو» باشد.
مهم‌ترین اتفاق تاریخی در مزرعه الندشت که پیوندی مهم با تاریخ پرفراز‌و‌نشیب شهر مشهد دارد، نبرد سخت و سنگین ماه محرم سال۱۱۴۳ ق است که بیرون از دروازه ارگ میان مهاجمان افغان و مدافعان شهر درگرفت.
چون درگذشته برق و یخچالی وجود نداشت، برای نگهداری بستنی از یخ و نمک استفاده می‌شد. برای همین به آن بستنی نمکی می‌گفتند.