حسنآقا در هفتاد وششسالگی با وجود سختیهای کار و کمرونقشدن بازار صادرات فرش، هنوز نخهای مرغوب را با دستهای خودش رنگ میزند. میگوید: همهچیز را با تجربه و شاگردی یاد گرفتهام. نه درس خواندهام و نه کلاس رنگشناسی رفتهام.
از زمانی که به دستور شاه عباس صفوی، نخستین قالی مشهد برای حرم حضرترضا (ع) بافته شد، دهها سال گذشت تا بازار سوت و کور فرش مشهد رونقی بگیرد.
ینجا، فقط بازار فرش مشهد در محله بالاخیابان نیست، بلکه یک تکه طلایی از تاریخ، هویت و فرهنگ این مملکت (قطعا نه فقط مشهد) است.
فاطمه خوشدوست یکی از بانوان ترکمی ساکن محله مهرآباد مشهد است. او از نه سالگی پای دار قالی نشسته و هر قالیچه گویی صندوق خاطراتاش است.
خدیجه رمضانی، بانوی کارآفرین محله طلاب است. او به دختران زیادی بافت تابلوفرش را به صورت رایگان آموزش داده و میگوید: «هر گرهی که میزنم، گرهی از زندگیام باز میشود.»
اگر کارگاهها و کارخانههای حلاجی در مشهد شکل نمیگرفتند، خبری از رونق کارگاههای قالیبافی نبود تا پشم خام را به محصولی قابلاستفاده تبدیل کنند.
حبیبه حمیدیفیاضی هنرمند محله رسالت است که با رنگ و نخ آثار هنری شگفت انگیزی خلق میکند او علاوه بر آموزش قالیبافی به ایرانیها، هنرجویانی از سایر کشورها مثل ژاپن هم داشته است.