خواستن همیشه توانستن نیست و این را حمیده جوان بهتر از هر کسی می‌داند: «من تلاش می‌کردم، اما انگار دیر شروع کردن دو و میدانی تأثیرش را گذاشته‌بود. دیدم رکوردم حتی با قهرمان کشور خودمان زیاد است!
باید طول مدت مربیگری محمدرضا صابری در کتاب گینس ثبت شود، او بیش از ۶۰ سال سابقۀ مربیگری را در کارنامۀ خود داشت.
حسین طهرانی افتخارات زیادی را در کارنامه ورزشی خود ثبت کرده که گذاشتن سنگ نخستینِ بنای داوری استان یکی از آن‌هاست.
محسن کریمی راد پس از کسب عناوین قهرمانی در رشته بوکس، به رشته «معکوس دویدن» روی آورده و حالا با ۵۰ کیلومتر دویدن معکوس رکورددار این رشته در ایران است.
سمیرا خداترس، تعطیلات عیدش را گذاشته است پای تمرین برای پیروزی و قرار است از این پس خیلی ساعت‌هایش که می‌تواند با دوستان و خانواده‌اش بگذرد در گرو قهرمان‌شدن از او گرفته شود.
«وقتی خط پایانی مسابقه را رد کردم، باورم نمی‌شد مدال طلای آسیا را گرفته‌ام. از خوشحالی گریه می‌کردم. پرچم ایران را بوسیدم و به نشانه احترام، دور استادیوم را با پرچم دویدم. انگار نه انگار که چندصد متر را دویده‌ام. پرچم که دستم بود پاهایم دوباره جان گرفت.»
با وجود دردی که در حین مسابقه گاهی در پایش می‌نشست، فقط به عشق ایران توانست زود‌تر از همه دونده‌ها از خط پایان عبور کند. بعد، از شدت درد پا بر زمین افتاد. دقایقی بعد، روی سکوی قهرمانی ایستاد و همان روز با افتخار پرچمی مزین به نام سردار سلیمانی را بر سکوی اول چهاردهمین دوره مسابقات المپیک لیسبون پرتغال آتش‌نشانان به اهتزاز درآورد. محمد اسلامی با افتخار پرچمی مزین به نام سردار سلیمانی را بر سکوی اول چهاردهمین دوره مسابقات المپیک لیسبون پرتغال آتش‌نشانان به اهتزاز درآورد و نام قمر بنی‌هاشم روی لباسش برای او دلگرمی بسیاری در مسابقات جهانی آتش‌نشانان بود. او چهار مدالی را هم که از مسابقات المپیک اردیبهشت در چهار رقابت سخت به دست آورد در همان مسابقات به شهدای آتش‌نشان تقدیم کرد.