از روزی که ویروس کرونا جهان را تحت‌تأثیر قرار داد، اهمیت کار پرستاران بیشتر پیش چشممان آمد. تحمل چندساعته گان‌ها در تابستان، بیداری‌های شبانه و ندیدن‌های چندروزه خانواده، فداکاری‌هایی نیست که به این زودی از ذهن مردم پاک شود. یکی از سخت‌ترین دوران کار پرستاران در این 2سال، تماشای پرپرشدن بیماران کرونایی جلو چشمشان بود. آنان که در خط مقدم مبارزه با این ویروس بودند، در این راه جانشان را نیز فدا کردند و به جمع شهدای سلامت پیوستند. روز پرستار بهانه‌ای است تا نگاهی بیندازیم به داستان زندگی 4پرستار مشهدی که نشان می‌دهند در هر برهه‌ای آماده‌باش هستند و جانشان را برای سلامتی مردمشان می‌دهند.
اولین موضوعی در شهرک مهرگان توجه هر فرد را به خودش جلب می‌کند، خانه‌های یک‌شکل است که در بلوک‌های ویلایی دوطبقه ساخته شده‌اند.نام این محله برگرفته از طرح مسکن مهر که در این شهرک اجرا شده، است. این محدوده تا پیش از پروژه مسکن مهر جزو اراضی پیرامون شهر و در جوار روستای تاریخی فارمد بود و تاریخچه مستقلی ندارد.شهرک مهرگان، ۱۱شهریور۱۳۹۶ به شهرداری مشهد تحویل داده شد.
کوثر رضایی متولد سال1381 و ساکن محله شهرک مهرگان است. او به رشته‌های مهندسی علاقه‌مند است و به همین سبب رشته ریاضی‌فیزیک را برای دوره دبیرستان انتخاب کرده است، اما تشویق‌های مربی پرورشی و دبیر ادبیات سال دهم باعث شده است که او به نقد ادبی علاقه‌مند شود و در این حوزه نیز فعالیت کند.
«مسعود شیخی‌زاده» از کارگران خدمات شهری منطقه است که دیوارهای زمخت منطقه را به طراوت خط خوب و نقاشی‌های ذوقی مزین می‌کند.او با همکاری دو پاکبان دیگر گروهی سه‌نفری دارند که دیوارهای عمومی منطقه (مساجد، کلانتری‌ها مدارس و...) را با پیام‌های دینی و شهروندی خوش‌‌منظر می‌کنند.
احمد قلندری شهروند محله مهرگان معتقد است دیوارهای محله، بهترین رسانه محلی است! او پیام‌هایی را که از دل مردم برمی‌آید، نه در قالب و شکلی حرفه‌ای که به‌نوعی همدلانه و با زبانی عامه‌پسند بر روی دیوارهای محله می‌کشد.
نیروهای مردمی مانند روزهای دفاع مقدس وارد کار شده‌اند و سعی می‌کنند با حداقل امکاناتی که دارند و با بهره از حس انسان‌دوستی به مهار این بیماری ویروسی بپردازند.