فاطمه دهباشی، مادر شهید محمد ماجونی دوست داشت به یاد پسرش خانه‌اش را تبدیل به حسینیه کند. وقتی مادرشهید سال ۱۳۸۷ فوت کرد منزلش به نام «حسینیه شهید محمد ماجونی» در محله شروع به فعالیت کرد.
تکیه کرمانی‌ها در آن روزگار که می‌شد پیکری را در جایی به‌جز آرامستان‌ها دفن کرد، همسایه دیواربه‌دیوار قبرستان «قبر میر» بوده است. عاشقان سیدالشهدا(ع) دوست داشتند در حیاط تکیه به خاک سپرده شود.
برات شیری، مردِ گاری‌دارِ محله پروین اعتصامی همان واقف زمینِ مسجد امام‌حسین(ع) در محله بهارستان است که همه هم‌وغمش آباد کردن خانه خدا و در کنارش تامین رفاه مردمِ محروم است.
از میانه دوره قاجار، توسعه کشت خشخاش با میدان‌داری انگلیسی‌ها در مزارع مهرآباد مشهد شروع شد، تا با واسطه عُمال کمپانی یهودی و انگلیسی «ساسون» به بندر شانگهای در چین انتقال یابد.
برات شیری واقف زمین مسجد امام‌حسین(ع) در محله کوشش، سال‌ها پیش زمینی می‌خرد تا سرمایه زندگی‌اش و سرپناهی برای بچه‌هایش باشد، اما خیلی نمی‌گذرد که تصمیم می‌گیرد زمینش را وقف کند.
ورثه مرحوم فروغی که از خیران محله مهرآباد هستند، با اعضای هیئت خانگی «هیئت شیفتگان ولایت امیرالمومنین (ع)» آشنا شدند و ساختمانی دوطبقه را با نیت وقف ، به‌صورت یک ساله در اختیار اعضای هیئت گذاشتند.
مسجد زین العابدین(ع) درفلکه طبرسی، در واقع یک خانه دو طبقه وقف ی بسیار قدیمی در کوچه محرابخان است که همسایه ها اگرچه سال ساخت یا وقف ش را نمی‌دانند، اما همه به اسم مسجد میشناسندش.