در کاروانسراها هیچ‌گونه اسباب زندگی وجود نداشته است؛ آن‌چنان که کف اتاق‌ها را تنها با یک تکه گلیم می‌پوشاندند و مسافران مجبور بودند تمام وسایل زندگی و حتی وسایل آشپزی خود را همراهشان بیاورند.
از روزی که امیرعلی‌شیر نوایی در دوره تیموریان دستور داد میهمان سرای حضرتی با نام «غلورخانه» حرم‌مطهر را احداث کنند تا امروز غذادادن به زائر ان تعطیل نشده است.
علی‌رضا قویدل، یکی از فروشندگان قدیمی کالای خواب منطقه ثامن می‌گوید: کاسب‌شدن سه رکن اصلی دارد؛ رکن اول تجربه و خبرگی در فروش است، رکن دوم اعتبار و خوش‌حسابی در بازار است و رکن سوم هم داشتن سرمایه است.
در منطقه ثامن مشهد می‌توان افرادی را پیدا‌کرد که برای راه‌اندازی فلافل‌فروشی از جنوبی‌ترین شهر‌های ایران به جوار بارگاه منور رضوی آ‌مده‌اند و افتخارشان هم این است که اصیل‌ترین فلافل و سمبوسه عرب را می‌پزند.
تأسیس نخستین کاروانسراها، هم‌زمان با آغاز سفر‌های زیارتی، باعث به‌وجود آمدن مشاغل مربوط‌به آن در مشهد شد.تاریخ کاروانسراها در مشهد، قدمتی بیش از خود شهر دارد.
درباره حال‌وهوای زائر انی که حدود ۲۰۰ سال پیش به پابوس امام‌هشتم (ع) می‌آمدند.
ساعت سه‌ونیم برای فتح‌الله آزادی، زمان مهمی است، او ۱۵ سال است دراین ساعت از خواب بیدار می‌شود و حدفاصل پل قائم تا میدان امام‌حسن (ع) را جارو می‌کند.