هیچ‌کس مثل عباسعلی پاسبان جرئت سرمایه‌گذاری برای انتشار کتاب‌های قطور و پرحجم را نداشت؛ به همین دلیل کتاب‌فروشی‌اش، گعده استادان دانشگاه بود و اهل فن.
سینما دیاموند که بعد از انقلاب هویزه نام گرفت، در زمان افتتاح یعنی ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۷ خورشیدی، با دو سالن اختصاصی و ۲ هزارو ۲۰۰ صندلی، مجهزترین سینمای خاورمیانه بود.
با ساخت خانه‌های سازمانی در اواسط دهه۵۰ در خیابان امین برخی از رؤسای ادارات در این قسمت از شهر ساکن شدند.
دانشجو۱۰ خیابانی است که به نام شهید‌حسین حدادی‌دربندی نام‌گذاری شده و از چهل‌سال قبل محل سکونت فرهنگیان است.ترافیک، بن‌بست، خانه‌های گران‌قیمت و سرسبزی، همه از ویژگی‌های این خیابان است.
یکی از کوچه‌های فرعی خیابان وحدت در پایین‌خیابان که میان‌بری برای اتصال آن به خیابان طبرسی و شهید نواب‌صفوی است، کوچه شهید خلیل تشکری است؛ کوچه‌ای طویل که از وحدت ۳/ ۱ شروع و به شهید شوشتری ۴ ختم می‌شود.
نیزه به‌دلیل قرار گرفتن در محور شرقی مشهد، یکی از گذرگاه‌ها و مراکز عبور مهاجمانی بود که از هزاره اول قبل از میلاد تا دوره قاجار، با مبدأ سرزمین‌های ماورای رود اترک، به داخل خراسان می‌تاختند.
برخی کوچه‌های قدیمی اطراف حرم با‌وجود ساخت‌وسازی که در آنها صورت گرفته است، هویت قدیمی خود را حفظ کرده‌اند؛ درست مانند سرشور ۱۵ که روزگاری نام «خمسه» را یدک می‌کشید.