کارتنخوابی یک مسئله منحصر به فرد به یک منطقه در شهر نیست و نشانههای آن را میتوان در جای جای این شهر شمرد. موضوعی که چند وقتی است سوژه خبرنگاران زیادی شده است. مهم است در شهر امام رضا(ع) یک انسان از بیپناهی و جانسوزی سرما تن به مرگ نسپارد. محلات قائم، خلج و سیدی نقاطی است که زمینهای سوخته و اثرات حضور کارتنخوابها در آنها مشاهده میشود.
در میان آنها چشمم به اسماعیل افتاد، کودکی که 3سال در حاشیه میدان بسیج و خیابان فداییان اسلام دستفروشی میکرد و برای روز جهانی مبارزه با کار کودکان با او گفت وگو کرده بودیم. بعد از خوش و بش دوستانه با او متوجه شدم 2سال است که دستفروشی را رها کرده و برای تأمین هزینههای خانوادهاش به جمعآوری ضایعات روی آورده است. او درباره دلیل انجام کارش گفت: «دست فروشی کار پراسترسی بود و سرمایه زیادی هم لازم داشت که ممکن بود آن را به راحتی از دست بدهم. این کار کثیف است و ممکن است بیمار شوم، اما بهتر از دستفروشی است.
یکی از مشکلات عدیده محلات پهنه سیدی حضور ضایعاتیها در بافت مسکونی است. به همین دلیل همراه این مقام قضایی سری به یکی از ضایعاتیهای بزرگ این محدوده زدیم.
بهزیستی، قوه قضایی و شهرداری مشهد تفاهمنامهای درباره اقامتگاهی موقت برای معتادان متجاهر منعقد کردند که طی آن شهرداری مشهد تعدادی سالن ورزشی را به قوه قضاییه معرفی کرد. انجام این طرح موقتی است و حداقل 5 یا 6 ماه این سالن ورزشی به محل نگهداری و ترک معتادان متجاهر اختصاص پیدا میکند.
یکی از افرادی که دستگیر شده، جوانی است که بهدلیل مصرف شیشه توهم بچگی به او دست داده و با اسباببازی بازی میکند. میگوید: اولین دفعه با این باور غلط که شیشه اعتیاد ندارد آن را مصرف کردم.
بچهها با دیدنمان بازی را رها میکنند، دورمان جمع میشوند. یکی از آنها 10ساله است؛ شیرین حرف میزند «خانم، ما که بازی میکنیم معتادها میآیند مواد میکشند.»
در روزهای کرونا و ممنوعیت برگزاری تجمعات، با وجود همه تلاشها برای برگزاری جلسههای آنلاین و حفظ ارتباط با بیماران درگیر اعتیاد ، خیلی از کسانی که در آغاز مسیر بهبودی بودهاند، دوباره گرفتار این دام شدهاند.