یکی از این سادات که در تاریخ شهر مشهد و بلکه ایران تأثیرگذار بوده، میرزا‌ابوصالح‌بن‌محمدمحسن‌رضوی بانی دو بنای شناخته‌شده و مشهور «مدرسه علمیه‌نواب» و «مصلای مشهد» است. میرزا ابوصالح واقف موقوفه‌های ارزشمندی است که عموما کاربری آموزشی دارند.
در گوشه ای از کوچه کربلا آب‌انباری قرار داشته که روزگاری نه‌چندان دور سرچشمه سیراب کردن تمام اهالی و سکنه منطقه حرم بوده اما حالا کسی به این مکان تاریخی توجهی ندارد.
بسیاری از ارادتمندان حضرت آنچه را به نظرشان دارای شأن و ارزش می‌آمد به مضجع شریف آن امام تقدیم می‌کردند تا بر آن نصب شود. بعضی از آنها مانند ترنج‌ها، قبه‌های چهارگوشه ضریح و... همیشگی بوده‌اند.
بنای تاریخی ایوان طرق از نظر معماری، الگویی برای بنیان نهادن مصلای پایین‌خیابان بوده و در سال ۸۳۷قمری با ترکیب یک ایوان بلند مرکزی و دو ایوانچه در طرفین و اتاق‌های گوشوار ساخته شده است.
برادران علیپور را به‌دلیل سفر‌های زیادی که رفته‌اند، به نام دو قلو‌های جهانگرد می‌شناسند، برادرانی که در خانه‌شان کلی عکس و عتیقه و یادگاری و سند و مدرک از کارخانه نخریسی، محله و پدر و مادرشان به چشم می‌خورد.
در دل بازارچه سراب، خانه‌ای با نمای آجری، سردر قوسی‌شکل و دری چوبی خودنمایی می‌کند. این خانه روزگاری محل زندگی دکتر محمد نصیریان، چشم‌پزشک مشهدی، معروف به دکتر شیخ دوم بوده است.
حسن محمد‌دوست می‌گوید: خیلی وقت است آسیاب کار نمی‌کند و اکنون خبری از مجرا‌های آب و سنگ زیرین آسیاب نیست. تنوره آن تخریب و سنگ رویین آن هم جابه‌جا شده است. با ورود به دخمه گنبدی با تکه سنگ رویین آسیاب روبه‌رو می‌شویم که به دیواری تکیه داده است.