مسجد «ولیعصر» (عج) خیابان نامجو، یکی از مساجد قدیمی محله «بهشتی» محسوب می‌شود که یک شوال ۱۴۳۷ قمری بعد از خواندن نماز عید فطر کلنگ بازسازی‌اش به زمین خورد.
نام مسجد درخت بید، به خاطره‌ها گره خورده. به آب‌انبار ۲۰ پله، به شبیه‌خوانی‌های سنتی، به صحن حیاط میانی با درخت‌های بلند بید و توت، به غلامعلی‌خان مهربان و میرزانصرالله ثروتمند.
کوچه مهدی آباد ۹ و معابر دوروبر آن شانزده سال پیش، نام شهربه خود گرفت. با این حال در این گذر نه چندان عریض، هنوز رد پای روستا دیده می‌شود.
سیدهاشم پیمان‌پور، ۱۷سال پیش، زمینی را در قاسم‌آباد می‌خرد تا خانه‌ای برای خودش بسازد، او در همان قدم اول، یک دیوار دورادور و وسط زمین می‌کشد و آن را به دو نیم تقسیم می‌کند.
مروی‌ها در سال ۱۲۷۴ قمری ساختمان فعلی مسجد را ساختند. این مسجد ابتدا آب‌انبار هم داشت، اما طی چندین‌بار بازسازی، هم ساختمانش نو شد و هم آب‌انبارش را خراب کردند.
محمدتقی عرفانیان که سابقه ۲۰ ماهه حضور در جبهه را به عنوان پرده‌نویس دارد، بعد از چاپ یک آگهی در روزنامه، با تیتر «پارچه‌نویسی رایگان» کار خود را در مسجد المنتظر (عج) شروع کرده است.
بولوارفاطمیه که در محله لشکر قرار دارد، به‌خاطر وجود بنای فاطمیه، این نام را گرفته است؛ بنایی که خشت‌به‌خشتش به‌همت و بازوی زنان محله لشکر بالا آمده است.