علی دسترس می‌گوید: پویش «بافتنی‌های گره‌گشا» با حضور خانم‌های محله در مساجد اجرا شد و تصور نمی‌کردیم تا این اندازه خانم‌ها پای کار باشند. نیتمان در این پویش این بود هر گرهی که می‌زنیم، گرهی از مشکل مسلمانی باز شود.
طاهره محمدزاده‌اصلی از همان سال۵۷ که به محله رسالت می‌آید، دوش‌به‌دوش مرد‌ها، مانند دیگر زنان محله، چادر به کمر، مسجد صاحب‌الزمان (عج) را می‌سازند.
دغدغه علی‌اکبر یوسفی جذب نوجوانان به مسجد است. او معتقد است: مسجد نباید خانه سالمندان شود؛ مسجد ی پویاست که جوانان به آن رفت‌وآمد داشته باشند و امور را به‌دست گیرند.
زهرا غلامی‌مقدم می‌گوید: وظیفه انسانی و اخلاقی‌مان ایجاب می‌کرد که کاری برای مردم جنگ‌زده لبنان و فلسطین انجام دهیم. پخت آش و فروشش مطرح شد و همه بانوان به نوعی پای کار آمدند.
محمدامین و محمدسجاد علیجانی، سیده فاطمه قربان‌پور، مهلا رضایی‌پور و سید امیرمحمد سیدی نوجوانان فعال بسیجی مسجد المهدی(عج) محله سیدی آگاه هستند و هوشیار.
«سید‌جواد ضیاء» عمرش را در حسینیه و مجتمع محبان‌الجواد(ع) گذاشته است. او می‌گوید: پدربزرگم واقف این حسینیه است و بعد از پدرم، من واقف این حسینیه شده‌ام.
کوچه دانش‌آموز۲۹ که از بولوار دانش‌آموز تا سیدرضی کشیده شده است، هیچ شباهتی به گذشته‌اش در دهه ۵۰ و ۶۰ ندارد. در آن، نه خبری از خانه‌های پانصد‌متری ویلایی هست و نه کوچه‌های خاکی که در پاییز غرق در گل‌و‌لای بود.