«مال‌آباد» را در دوره‌های تاریخی متأخر با نام کوی صاحب‌الزمان (عج)، کوی امام‌رضا (ع) و عموما شهرک شهید چمران می‌شناسند، کتاب «جغرافیای تاریخی خراسان» از این مزرعه با نام «مالیاداد» نام می‌برد.
در دهه اول انقلاب اسلامی (۶۵- ۱۳۵۵) اراضی پایین دست روستای نه دره و در دهه دوم و در زمان شهرداری اکبر صابری‌فر (حدود سال ۱۳۷۰) خود روستا ضمیمه شهر مشهد شد، لذا به شهرک صابر شهرت یافت.
کوچه «سرشور۲۸» در روزگار ناصرالدین‌شاهی به‌دلیل قرار گرفتن در قسمت انتهای جنوبی محله «سرشور» که دارای باغ‌های بزرگ بوده و درنتیجه کم‌رفت‌و‌آمد محسوب می‌شده، «آرام» نام گرفته است.
در همه ۳۰ سال گذشته، شقایق یک جزء حاشیه شهر مشهد بوده، اما از سال ۱۳۷۰ به بعد به‌تدریج روند ساخت و ساز در این محله به سمت شیوه‌های مدرن شهرسازی پیش می‌رود.
قدیمی‌های محله گاز به‌روشنی به یاد دارند دست‌کم یک دهه پیش از انقلاب را که در کوچه مسلم‌شمالی۶ و اراضی اطراف آن، کشاورزی پررونق بود.
در خیابان آزادی۲۶، هفت‌مدرسه دولتی و غیردولتی و مهدکودک فعال هستند که وجهه‌ای آموزشی به این کوچه منطقه ما داده‌اند. معبری که در احاطه درختان زیاد، سرسبز هم هست.
فاطمه غفوری سال۸۹ زمینی در امیریه خرید. صدای زنگوله گله گوسفندانی که آن موقع از امیریه رد می‌شدند، هنوز در گوشش است اما خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کرد، امیریه آباد شد.