سیدحسن رضوی میگوید: خانه پدریام همچنان در خیابان امامرضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان میپخت و ما را میفرستاد که نانها را تحویل هیئت محله دهیم.
مهمترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمیهای محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده میکنند، نام کوچه «مطبدکترشیخ» یا بهطور خلاصه کوچه «دکترشیخ» است.
خیابان بهمن ۴/۲۰ تا پیش از انقلاب جزو اراضی روستای حسنآباد چاهش بود؛ روستایی با شصتخانوار که بهدلیل ناامنیهای رایج در آن دوران، در قلعهای به وسعت ۷هزارمترمربع محصور بود.
«کوچه پله»، در خیابان بهار ۹ قرار دارد و ۱۲ پله میخورد. هنوز زیبایی گذشته را حفظ کرده و حتی برخی از درهای این کوچه قدیمیو پیچدرپیچ با همان ظاهر قدیمی دارای دقالباب است.
هنگامیکه درباره سیر تاریخی خیابان امام رضا(ع) در چند دهه اخیر میگردیم مشخص میشود این خیابان به دلیل همان جاگذاری ضدهوایی به نام ضدهوایی یا ضد معرف بوده است.
از خواجهروشنایی حالا فقط نامی بهجا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچکس درست نمیداند خواجهروشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشتهاند.
درختان توت با عمر بیشاز صدسال، بخشی از هویت محله چهاربرج هستند. درختانی که تعدادشان از بیستاصله عبور میکند و علاوهبر زیباییبخشی به این کوچه، شیرینی و آجیل اهالی را در گذشته تأمین میکردهاند.