سینما دیاموند که بعد از انقلاب هویزه نام گرفت، در زمان افتتاح یعنی ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۷ خورشیدی، با دو سالن اختصاصی و ۲ هزارو ۲۰۰ صندلی، مجهزترین سینمای خاورمیانه بود.
سکینه‌جبلی در نامه‌ای به وزارت معارف می‌نویسد: مدت مدیدی است که شغل قابلگی را دارم و از طرف بلدیه جلوگیری شده است که باید تصدیق داشته باشید و داوطلبان باید بر طبق مقررات در مدرسه قابلگی تحصیل کرده باشند. من در این مدت بیست سال، یک نفر شاکی ندارم.
قدر مسلم آن است که مشهد، دست‌کم تا دوره تیموری، کارگاه کاشی‌سازی نداشته است و کاشی‌های مربوط‌به قبل از این دوره، در شهر‌های دیگر ساخته و به مشهد حمل می‌شدند. کارگاه خاندان ابوطاهر در کاشان، در این دوره، یکی از مراکز مهم تولید کاشی در ایران بود.
در دوره پهلوی، یکی از نخستین نشریاتی که منتشر می‌شود، «آشفته» است. عماد عصار، کارمند دولت، از تهران به مشهد منتقل می‌شود و تصمیم می‌گیرد باتوجه‌به اوضاع شهر یک نشریه طنز راه بیندازد. آشفته، کامل‌ترین نشریه طنز است و برخی آن را نخستین نشریه طنز مشهد می‌دانند.
بیشتر قربانیان خودکشی در دوره قاجار، زنان و دختران هستند که پس از برخوردن به یک مشکل عاطفی مانند عشق یا اختلاف‌های خانوادگی به زندگی خود پایان می‌دادند.
بانوی سرزنده محله فرهنگیان ۹فرزند، ۳۹نوه، ۴۱نتیجه و ۴نبیره دارد. او در بین اعضای خانوادهاش به چند اسم صدا زده می‌شود. همسر مرحومش او را «ننه حسین» صدا می‌زده؛ بچه‌هایش «مامان»، عروس‌ها و داماد‌ها «حاج خانم» و نوه‌ها و نتیجه‌ها «مادربزرگ».
کلنل محمدتقی‌خان پسیان، یکی از نامداران تاریخ ایران است که آرامگاهش در مجموعه باغ‌موزه نادری است. او جزو نخستین خلبانان ایرانی بود و می‌خواست این فن را در ایران به جوانان آموزش دهد.