زمانی که بلشویک‌ها قدرت را به دست گرفته بودند، در بخارا پسری متولد شد که بخش مهمی از تاریخ هنر عکاسی مشهد، وام‌دار اوست. ابراهیم ذهبی (سیاح)، عکاس فقید و پیشرو مشهد است.
حدود ۸۲ سال پیش سنگی به موزه حرم مطهر امام رضا (ع) آورده می‌شود که مطالعات آن زمان محققان را به این نتیجه می‌رساند که این سنگ به یکی از محراب‌ها تعلق دارد.
رمضانعلی سیرجانی که سال‌ها در حمام قدیمی سه راه فردوسی کار کرده می‌گوید: می‌خواستم روغن سیاه بریزم داخل مخزن و آب را گرم کنم. لبه پشت‌بام پایم لیز خورد و از همان بالا نقش زمین شدم. کمرم شکست، اما نیاز مالی نگذاشت از این کار دل بکنم.
بالاتر از روستای خلج، وقتی می‌خواهی به سمت ارتفاعات «هفت‌حوض» بروی، در سمت راست، چند دیواره قدیمی و خرابه مانند وجود دارد که شاید کسی گمان نکند بقایای یک بنای ارزشمند و تاریخی از دوران صفویه باشد.
حاج‌محمد‌حسن نوری به دلیل آشنا بودن با گله‌های گاو و گوسفند از دوران کودکی‌اش و مهارت در پخت گوشت آن‌ها، به مغازه حاج‌اصغر کله‌پز در فلکه حضرت رفت و کنار او شاگردی کرد تا شبی ۵قران دستمزد حاصلش شود.
بدیع‌الزمان فروزان‌فر نامه‌ای به اداره تعلیمات ولایات در تاریخ ۱۵ شهریورماه سال۱۳۱۴خورشیدی با این مضمون می‌نویسد: «اینک بیتی چند شکسته‌بسته در تاریخ دبیرستان فردوسی به نظم آورد و در ضمیمه تقدیم داشت.»
کوچه عباسقلی خان یکی از فرعی‌های کوچه عیدگاه بود و نامش را از مدرسه عباسقلی خان گرفته است. افغانستانی‌ها اصلی‌ترین افرادی بودند که در کوچه عباسقلی خان کاسبی می‌کردند. سابقه حضور آن‌ها در این کوچه به دهه ۶۰ بازمی گردد.