سید محسن مصطفی‌زاده گمنام بودن را برای خودش اختیار کرده بود و از شهرت‌طلبی گریزان بود و به‌حق مصداق این مصرع زیبا بود که «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای».
بیش از سه‌دهه از کار بازیگری و تئاتر محمدرضا یعقوبی می‌گذرد. او اولین کار‌های بازیگری را از مدرسه شروع کرد و هنوز هم خاطره اولین بازیگری در مدرسه را به یاد دارد.
کریم جشنی، حدود ۲۵ سال سابقه کار در تئاتر دارد، صداپیشگی در چند انیمشین سینمایی و حضور در ۱۰۰ نمایش رادیویی از دیگر فعالیت‌های برجسته اوست.
حمیدرضا سیدی به‌ناچار می‌رود سمت میناکاری؛ هنری که مادرش آن را انجام می‌دهد و به نظرش «از هیچ‌کاری‌نکردن بهتر است.» و اینکه گوشه امن او و مادرش به شمار می‌رود.
فرشید تمری، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس مطرح مشهدی، اثری را در حمایت از مردم غزه به روی صحنه می‌برد.
رسول‌زاده در تئاتر «خواستگاری»، نقش مردی آذری‌زبان به نام آقارجب را بازی می‌کند؛ «ماجرا‌های این آقارجب، ادامه‌دار شد و من در این نقش، طوری جاافتادم که اهالی تئاتر مشهد، عنوان آقارجب را به من دادند.»
محمدرضا غفوریان، بچه کوچه حمام برق بازیگری است که اگر پدرش او را به دبیرستان نمی‌فرستاد، امروز او را نه در قامت بازیگر تئاتر بلکه در قامت یک خیاط حرفه‌ای می‌شناختیم.