در سال 86توسط دوست شاعرم «حامد علیزاده» به انجمن ادبی استاد مرحوم «محمد قهرمان» راه پیدا کردم. هر هفته سه‌شنبه به انجمن می‌رفتم و عضو ثابت انجمن ادبی فاخر بودم و برای شاعران خراسانی ساز می‌نواختم.» از جمله شاعرانی که او در این انجمن با آن‌ها آشنا شده است می‌توان به «رضا افضلی»، «حسین جبروتی»، «حبیب‌ا... بیگناه»، «علی باقرزاده»، «غلامرضا شکوهی»، «استاد حسن لاهوتی» و...نام برد.
مردم مناطق خراسان قصه‌ها و داستان‌های خود را در قالب آهنگ‌های زیبا سینه به سینه، با این ساز به نسل بعد منتقل می‌کنند. من دوتار شمال خراسان را می‌نوازم که خود به چند مکتب تقسیم می‌شود. مکتب قوچان، شیروان و گلیان. من مکتب گلیان را انتخاب کردم.
بعد از چند سال تمرین تصمیم گرفتم، موسیقی مقامی شمال خراسان را به جامعه بین‌المللی معرفی کنم. این موسیقی باید حفظ شود.
بهار نام یکی از کار‌های اوست که خودش آن را می‌سراید و بعد هم به لهجه مشهدی می‌خواند. کاری که سال٩٣ به یمن ورود مقام معظم رهبری به مشهد مقدس می‌خواند و مورد استقبال قرار می‌گیرد
در زندگی شلوغ و پردغدغه امروز ما، آرامش نعمتی است که کمتر به دست می‌آید و هنر و موسیقی همان ابزار ارزشمندی هستند که می‌توانند برای دقایق و ساعتی این خلأ روزمره ما را پوشش دهند. اگر ما شنونده موسیقی سنتی ایرانی باشیم میتوانیم هر روزه ساز حال خود را با گوش دادن به این هنر کهن به خوبی کوک کنیم.امیررضا پیروی، یکی از هنرمندان جوان منطقه ما، است که در حوزه موسیقی سنتی فعالیت دارد و در این مسیر موفقیت‌هایی داشته که در ادامه بیشتر با او آشنا می‌شویم.