طی یک سده اخیر، خدمات ارائهشده به زائران، تغییرات بنیادی و گستردهای داشته است. بااینحال، میان آنچه قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده تفاوتی معنادار و آشکار وجود دارد.
سیدجلال شمسینژاد شاگردی را از رواق دارالسیاده آغاز کرد اما بعد از دو هفته، آنقدر خوب پیش رفت که استاد حبیبالله خوش دست دربارهاش گفت: «انگار خدا تو را برای این کار آفریده است!»
اگرچه اکنون حدود دوازده مناره یا گلدسته در حرمرضوی دیده میشود، نشان دو گلدسته از این تعداد را باید در همه دورانهای ایجاد تا توسعه حرم مطهر دید. دو گلدسته که قدمت نخستینشان به عهد غزنویان میرسد.
سالها پیش که اولین اتوبوس ساکنان محله را از همین مسجد ولی عصر(عج) به نمازجمعه برد، کسی فکرش را نمیکرد که نیت بانوی نیکوکار محله ادامه یابد و تا امروز ماندگار شود.اولین بانی شهربانو صادقی بود.
مهدی وکیلی سال ۸۳ با کسب مقام اول کشوری، نامش سر زبانها میافتد و از سال ۱۳۸۴ به مربیگری رو میآورد. وکیلی افتخار خادم بودن حرم مطهر را به دلیل ورزش میداند.
راهنمای زائران خیابان شیرازی معروف به «حاجعباس»، فقط سواد قرآنی دارد. حتی نمیتواند بنویسد، اما به خوبی به زبان عربی صحبت و ارتباطی قوی با زائران و صاحبان خانهها و هتلها برقرار میکند.
ساخت صحن قدس دهه ۶۰ در دستور کار قرار گرفت و در سال ۱۳۷۰ ساخت کالبدی آن به اتمام رسید. در سال ۱۳۷۳ نیز کار کاشیکاری و تزئینات آن تمام شد. اما تزئینات آن سه سال بعد تکمیل شد.