بتول جبینی همسر شهید تعریف میکند: عزیزالله آقاجانزاده، با بچهها خیلی مهربان بود. وقتی از بیرون میآمد، با لباسهای خاکی و خسته مستقیم میرفت سراغ بچهها. محال بود بدون بغلکردن آنها وارد خانه بشود.
لشکر۷۷خراسان که حوالی سال ۱۳۵۶ دنبال جایی برای ساخت خانه سازمانی میگشت، زمینهای قاسمآباد به آنها پیشنهاد شد و کلنگ اولین شهرک در قاسمآباد به زمین خورد. حضور۲هزارخانواده نظامی ساکن، این منطقه را آباد کردند. محله لشکر اولین محله منطقه۱۰است که بهدلیل سکونت اولین ساکنانش، «لشکر» نام گرفت.
نجمه فیضآبادی میگوید: زمانیکه اینجا مسجد نداشت، به مساجد خیابانها و محلههای دیگر میرفتم. از وقتی این مسجد ساخته شد، با اینکه نیمهکاره است، همین را به دیگر مساجد ترجیح میدهم. همه نمازگزاران یکدیگر را میشناسند.
زمین چمن مصنوعی بوستان فدک، جایی است که برای خیلی از فوتبالیستهای کوچک محله، حکم استادیوم آزادی را دارد و مسابقات داغ و پرهیجان درآن برگزارمیشود.
سیدمحمدامین دارابی بین همتیمیهایش به کاشتهزن حرفهای معروف است. او سال۱۴۰۰ در مسابقات جام فجر، رتبه سوم بین باشگاهی را کسب و مدالی دریافت کرد که هنوز هم برایش خاطرهساز و انگیزهبخش است.
آن روزی که خبر شهادت موسی آخوندزاده به خانه رسید هیچ کس باورش نمیشد، اما او به پاس ایستادگی برابر اشراری قصد وارد کردن مواد مخدر به وطن را داشتند به درجه رفیع شهادت نائل شد.
یکتا جلائیان از کودکی به گویندگی علاقه داشته است و همین استعدادش موجب شده بهعنوان یکی از مجریان نوجوان حرم رضوی شناخته شود. او در حوزه خبرنگاری و ورزش هم فعال است.
مسجد چهاردهمعصوم(ع) محل حضور انسانهای خالص، عالم و باصفایی بوده که بیشتر از هرچیزی، نام و یاد آنها در خاطرهها ماندهاست. شهدای زیادی از این مسجد به جبهه اعزام شدند و پاتوقی برای بچههاست.






