کوچه شهید کامیاب ۱۸ چندان قدیمی نیست، حتی شصت‌ساله‌ها هم شکل‌گیری آن را خوب به‌یاد دارند. این کوچه بولوار شهید کامیاب را به دریادل و نوغان وصل می‌کند. کوچه در قدیم به‌دلیل فعالیت دباغی‌ها در نزدیک آن، به دباغی معروف بود.
محله بالاخیابان یکی از دو محله منطقه ثامن است که خرده‌محلات بسیاری را در دل خودش جای داده است. تاریخ این محله به دوران صفوی و اقدام ماندگار شاه عباس اول برمی‌گردد. آب خیابان و بیشترین قنات‌های مشهد از این محله وارد شهر می‌شده و باغ‌ها و باغچه‌های اعیان‌نشین‌ها را آبیاری می‌کرده است.
مرحوم سیدمحمود بامشکی، از خادمان کشیک چهارم که یکی از همین روضه‌خوان‌های قدیمی حرم‌مطهر بود و قناعتش به‌حدی بود که روزی یکی‌دو ساعت بیشتر نمی‌خواند و هدفش کارراه‌اندازی و حل مشکل بود.
بعد از سال‌ها و با مرمت کارشناسان آستان قدس رضوی، درِ بنای دوره تیموری به روی عموم مردم باز می‌شود.
عزم و اراده کبری‌غلامی، خودش و پسرش را قاری قرآن کرد. زندگی تنها فرزندش در قابی خلاصه شده بود که مادرش، کبری‌خانم، همیشه رؤیایش را در ذهنش می‌پروراند؛ قرآن، مسجد کرامت و حرم حضرت‌رضا (ع)!
مهدی طاهری که حوالی ورودی بست شیخ‌طوسی مشغول راهنمایی زائران است، با داشتن مدرک کارشناسی‌ارشد و سابقه تدریس در دانشگاه، فضای خدمت و نوع روابطش با مراجعه‌کنندگان به باجه راهنمای زائر را به‌گونه‌ای سروسامان داده است که حالش خوب است و این حال خوب را با زائر و مجاور به اشتراک می‌گذارد.
هشت متر بودن عرض تمام نقاط کوچه، دلیلی بر نام مردمی این گذر است و به همین سبب، آن را «نخستین و اصیل‌ترین کوچه منظم مهندسی‌ساز شهر» لقب داده‌اند.
کوچه میرزاخان از سال ۱۳۹۸ با افتتاح بولوار رضوان تابلو رضوان ۸ را گرفت و هنوز تابلو قدیمی‌اش به نام شهید قانعی ۱ روی دیوار است. در این کوچه همه ستون‌های برق همان چوبی‌های قدیم هستند.