محله عسکریه

محله
منطقه ۷

عسکریه

محله عسکریه

عسکریه؛ کوچک‌ترین محله مشهد است که پس از انقلاب شکل گرفته است. زمین‌های این محله را شرکت تعاونی اتوبوس‌رانی خرید و میان اعضا با قرعه کشی تقسیم کرد. در آن‌ زمان هرکدام از مالکان زمین خودش را ساخت و کارکنان این سازمان اولین‌ساکنان این محله شدند. روستای عسکریه پیشینه تاریخی دست‌کم ۱۷۰ ساله دارد.

محله عسکریه
بیمارستان اتوبوس‌‌های مشهد
دپارتمان تعمیر موتور مثل اتاق عمل است. موتور مانند قلب عمل می‌کند و اگر قلب سالم نباشد، ماشین از کار می‌افتد. کار دستگاه «سی‌ام» هم مانند آزمایش خون است و نشان می‌دهد فرد چه بیماری‌ای دارد.
به هر چیزی که اراده کردم، رسیدم
آشنا و فامیل می‌دانند که مهدی جوان درس‌خوان و موفقی است که به هر چیزی که اراده کرده، رسیده است. مدرک دانشگاه آن‌قدر برایش مهم نبوده که کار اهمیت داشته است. خودش را به گرفتن لیسانس و فوق‌لیسانس دل‌خوش نکرده تا بعد از دانش‌آموختگی با یک برگ مدرک شرایط کار برایش فراهم شود. او مخِ رایانه است و از این قابلیت که با استمرار و جدیت در یادگیری به دست آمده است به بهترین نحو استفاده می‌کند. حل مسئله آن‌قدر برایش لذت دارد که می‌تواند حال خوب را به لحظه‌هایش تزریق کند. او اولین درآمد خلاقانه‌اش را در سن 12 سالگی رقم زده و تاکنون هیچ وقت نگران اشتغال نبوده است.
مبارزه جوان ووشوکار محله عسگریه با کمبود امکانات
ایمان زیرکی، 19 ساله، ووشوکار و کاراته‌کار محله عسگریه، در طول 7سال عمر ورزشی خود موفق به کسب بیش از 10عنوان قهرمانی و نائب قهرمانی شده است. زیرکی در ابتدا ووشو را از کلاس‌های تابستانی سالن ورزشی باباقدرت آغاز کرد و اکنون با طی مسافت طولانی در سالن ورزشی در خیابان ایمان آن را ادامه می‌دهد. زیرکی به واسطه قدی که دارد می‌توانست در رشته‌هایی نظیر والیبال و بسکتبال و چندین رشته دیگر موفق باشد اما با این حال او به رشته رزمی روی آورد و در ابتدا به کلاس ووشو می‌رود.
‌بستن کوچه‌ها، راه خروج از بن بست مشکلات
اعضای شورای اجتماعی محله عسکریه ما را دعوت کردند تا درباره مشکلاتشان صحبت کنند. قرارمان احسان7 بود، در ابتدای کوچه طنابی بسته بودند که روی آن با مقوا نوشته شده بود، بن‌بست است. وارد کوچه که شدیم انتهای کوچه جمعیتی ایستاده بودند، مرد و زن، پیر و جوان که گلایمند از این شرایط بودند. همین که خودمان را معرفی کردیم سر درددلشان باز شد و با هم شروع کردند به صحبت. به نظر ما این همهمه نشان از فراوانی مشکلاتشان بود که دوست داشتند تمام آن‌ها را همان‌جا بیان کنند. در بین آن‌ها اعضای شورای اجتماعی محله‌شان هم حضور داشتند که از آن‌ها خواستند مشکلات را تک تک برای ما بگویند.