عباس عباس‌زاده از آن فوتبالی‌های تند و تیز است که اغلب خاطراتش هم بر محور فوتبال در کوچه‌پس‌کوچه‌های محله المهدی در دهه۶۰ می‌چرخد.
المهدی(عج)؛ محله‌ای است که نامش را از قدیمی‌ترین و تنها مسجد فعالش گرفته است. این مسجد را اولین ساکنان محدوده سیدی در سال ۱۳۵۷ساختند. المهدی (عج) یکی از مساجد محوری در محدوده کوی‌سیدی است که در آن برنامه‌های اجتماعی و فرهنگی بسیاری انجام می‌شود. در محله المهدی چشمه آبی نیز وجود داشته است.
عمر آشنایی این همسایه‌ها در قائم (عج) ۱۶ بیش از ۲۰ سال است. همسایه‌هایی مهربان که به‌سراغ هرکدامشان می‌رویم، دستی در کار خیر دارند. مهربانی و پر‌انرژی‌بودنشان باعث شده هر‌کاری از دستشان بر‌می‌آید، انجام بدهند.
حدود شصت‌سال پیش، زمین‌های خیابان قائم۸ برای کارگر‌های شهرداری قطعه‌بندی شد. معبر ابتدا شصت‌متری بود و پر از زمین‌های رها‌شده. از همان ابتدا این معبر به نام قائم (عج) نام‌گذاری شد.
ابوالقاسم علیشاهی شاعر قدیمی محله المهدی (عج) است. لابه‌لای حرف‌هایش به هر موضوعی که می‌رسیم، شعری آماده در آستین دارد و همان دم آن را با لهجه محلی تربت حیدریه یا به سبک حماسی می‌خواند.
مهدی وقاری شورچه از هشت‌سالگی دوربین به دست دارد و عکاسی می‌کند. او سال گذشته در جشنواره «شهرآسمان» به‌عنوان استعداد برتر عکاسی کشور معرفی شد.
موسی داودی اهل روستایی از توابع ملک آباد است و از ۲۰ سالگی به مشهد آمده و در حرفه انگشترسازی فعالیت دارد. او این کار را نزد مرتضی احمدی فراگرفته است.
مهدی رأفتی‌زاده، پستچی محله المهدی می‌گوید: نامه‌هایی داشتم که فرستنده و گیرنده نامه یک خانه بوده است. به‌عنوان مثال زوجی بودند که نمی‌توانستند حرفشان را رودررو بیان کنند، فرستنده نامه، آقا بوده، گیرنده هم خانمش.