حسین عسکری ۶۰ سال است ورزش را ترک نکرده. از همان نوجوانی که روی تشک رفت تا زیر نظر «پهلوان احمد وفادار» کشتی را یاد بگیرد، تا همین الان که توی پارکینگ خانهاش یک باشگاه خانگی راهاندازی کرده است.
خانه سالمند ان محله سجاد، خانه پدران و پدربزرگانی است که حالا اینجا گرچه لحظات خود را در کنار هم میگذرانند، اما تنها هستند.
خیریه فاطمهالزهرای گلشهر، ۵۵ سالمند را تحت پوشش دارد. سکینه هاشمی، بانی و درواقع آغازکننده چنین فضایی بوده و ۶-۷ سال با حمایتهای تعدادی از دوستانش، هدفش را زنده و پایدار نگه داشته است.
حسوحال این زیارتاولیها آن هم در سنینی که اصلا تصورش را نمیکنی که برای اولینبار است پا در این حریم ملکوتی گذاشتهاند، وصفناشدنی است و در قلم و کاغذ نمیگنجد.
شاهین و حوا، ۲ سالمند آسایشگاه فیاض بخش هستند که دست سرنوشت بعد از گذر یک عمر مسیر زندگی آنها را با یکدیگر یکی کرده است.
حسین شریف نیا، مهندس بهداشت و دبیر بازنشستهای که اکنون هفتادویک سالگی را پشت سر میگذارد، نخستین مؤسس آسایشگاه سالمند ان در مشهد است.
خانم جان که حدود ۹۰ سال دارد و مدتی میشود میهمان خانه سالمند ان است میگوید: من در طول زندگیام غصه زیاد دیدم، اما هیچ کدام را به دلم راه ندادم، از گذشتهها همیشه شاد بودم و با همه مشکلات منطقی برخورد کردم.