زبان گویای هنر در بازارچه ناشنوایان خیاط در دانشجو

چند دانش‌آ‌موز جلو در ایستاده‌اند و با زبان اشاره به مهمانان خوشامد می‌گویند. به سالن که وارد می‌شوی، پیراهن‌های مجلسی، مانتو و پالتو‌های زنانه را مشاهده می‌کنی. دورتادور سالن میز قرار داده‌اند و روی هر‌کدام اجناسی برای فروش چیده شده که اغلبش هنر دست ناشنوایان و معلولان است.

اینجا سالن ورزشی مدرسه «سوم شعبان ۲» در محله دانشجو‌ست که در آن، بازارچه «نغمه سکوت» به نفع دانش‌آموزان ناشنوای مدرسه تا روز جمعه دایر است.

اجاره میز‌ها به نفع ناشنوایان

سکوت بازارچه نه به‌خاطر خلوتی، بلکه به‌دلیل صحبت‌کردن افراد با زبان اشاره است. روی اغلب اجناس قیمت زده شده است و خریداران هم اگر سؤالی داشته باشند، سعی می‌کنند با اشاره آن را بپرسند. البته کنار بعضی از ناشنوایان یکی از دوستان، مربیان یا آشنایانشان که می‌تواند صحبت کند، حضور دارد.

لیلا محمدزاده که مدیر مدرسه سوم شعبان ۲ و برگزار‌کننده این نمایشگاه است، درباره آن می‌گوید: در این مدرسه، دانش‌آموزان ناشنوا در دو رشته خیاطی و گرافیک تحصیل می‌کنند و اجناسی که روی میز‌ها برای فروش گذاشته‌اند، بیشترش هنر دست خودشان است.

او همان‌طور که دارد در سالن راه می‌رود، به مانتو‌های سر رگال اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: اینها را بچه‌ها در مدرسه دوخته و اینجا برای فروش گذاشته‌اند. آن سرویس دم‌کنی و دستگیره آشپزخانه، ساک‌های هدیه، زیورآلات، جعبه‌های چوبی طراحی‌شده و‌... همه هنر دست بچه‌‎های ناشنواست که اینجا برای فروش گذاشته‌اند.

در بازارچه ۴۵‌میز قرار دارد که سی‌میز مربوط‌به هنر ناشنوایان و معلولان است. محمدزاده توضیح می‌دهد: تاکنون برای معلولان بازارچه دایر شده است، اما تابه حال بازارچه مخصوص ناشنوایان ندیده بودم؛ به‌همین‌دلیل تصمیم گرفتیم محصولات این بچه‌ها را نیز در بازارچه‌ای به نمایش بگذاریم. به مدارس معلولان و هنرمندان هم دعوت‌نامه دادیم که آنها هم پذیرفتند و حدود پانزده‌میز را به این دو گروه اختصاص دادیم.

کاش باز هم برگزار شود

به نظر می‌رسد ناشنوایان از برگزاری این نمایشگاه خیلی خوشحال هستند. آنها پابه‌جفت پشت میز‌ها هستند و مشتری‌مداری می‌کنند. صبا سیاه‌منصور که دانش‌آموز کلاس یازدهم و رشته خیاطی است، لباسی را که دوخته و سر رگال است، به ما و محمدزاده نشان می‌دهد. از اینکه زیبایی و دوخت تمیز آن لباس موردتوجه بازدیدکننده‌ها قرار گرفته، خوشحال است.

زهرا آخوندزاده هم دانش‌آموز پایه هفتم مدرسه است و کنار غرفه‌دار‌ها حضور دارد. او خودش هنری برای ارائه نیاورده، اما اینکه می‌بیند هنر سایر هم‌مدرسه‌ای‌هایش مورد توجه قرار گرفته، برایش انگیزه شده است و دوست دارد باز هم چنین بازارچه‌ای برگزار شود تا بتواند در آن، هنر‌های خودش را برای فروش بگذارد.

زهرا امتناعی و الهام تیموری هم دو دوست هستند که دو میز اجاره کرده و با نیت کمک به ناشنوایان در بازارچه حضور پیدا کرده‌اند. به گفته خودشان نمی‌دانستند این بازارچه چقدر مشتری دارد و آیا سودی برایشان دارد یا نه، اما میز را اجاره کرده‌اند تا کمکی به ناشنوایان باشد.

* این گزارش پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۴۸ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.