نونهالان اسکیت‌باز مشهدی روی سکوی قهرمانی 
زدن کوک امید به سیدی 
نونهالان اسکیت‌باز مشهدی روی سکوی قهرمانی
اسکیت در مشهد با همت مسعود احمدی، از پیش‌کسوتان این حرفه قوت گرفته است و روز‌به‌روز به تعداد طرفدارانش اضافه شده و بعد هم پای آن‌ها را به رقابت‌های ورزشی باز کرده است.
خیلی‌ها بعداز یک روز یا هفته خسته‌کننده کاری، به‌دنبال هیجانی می‌گردند که خستگی‌شان را کم‌رنگ کرده و از بین ببرد. فرقی نمی‌کند تماشای یک فیلم مهیج و دیدنی باشد یا یک بازی و سرگرمی لذت‌بخش. آسان راه‌رفتن و حرکت‌کردن و لیزخوردن روی سطح زمین از جاذبه‌هایی است که هم یک بازی و سرگرمی به حساب می‌آید و هم ورزشی مهیج که طرفداران زیادی دارد و باشگاهی را به نام اسکیت در بوستان کوهسنگی شکل داده است.
باشگاهی که بیشتر از ۲۰ سال قدمت دارد و پیست ورزشی آن با ۹۰۰، ۸۰۰ متر مساحت، فصل بهار و تابستان شلوغی دارد. رشته‌ای ورزشی که در مشهد با همت مسعود احمدی، از پیش‌کسوتان این حرفه قوت گرفته است و روز‌به‌روز به تعداد طرفدارانش اضافه شده و بعد هم پای آن‌ها را به رقابت‌های ورزشی باز کرده است.
به‌نظر خیلی‌ها این رشته آن‌قدر پر‌و‌پیمان و مهیج است که وقتی سراغش رفتی، دیگر کنار‌کشیدن از آن برایت سخت باشد. به همین‌دلیل، آمار مخاطبان و ثبت‌نام‌کنندگان برای آموزش اسکیت روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. لطف و شیرینی ماجرا به استقبال نونهالان از بازی اسکیت در پیست کوهسنگی است؛ نونهالانی که در یک دوره کوتاه، پیشرفت خوبی از خود نشان داده‌اند و در این زمینه حرفی برای گفتن دارند.
رقابت لیگ استانی ورزش اسکیت که از شهریور‌ماه شروع شده بود و با قهرمانی نونهالان و نوجوانان پسر و نایب‌قهرمانی دختران تمام شد، بهانه‌ای برای حضور ما در بوستان بزرگ کوهسنگی و همراهی با تیم نونهال و نوجوانی شد که مربی و داور جوانی دارد. گفتن و شنیدن از خوبی‌های این رشته ورزشی بین تیم نونهالی که طعم قهرمانی، آن‌ها را برای ادامه کار مصمم‌تر کرده است، خالی ازلطف نیست.
داور رشته‌ای مهیج
هادی آستارایی، داور جوان و سرپرست تیم کوهسنگی این تیم را مدیریت می‌کند. کسی که می‌گوید باوجود اینکه تبلیغات شهری و رسانه‌ای برای این رشته ورزشی نداشته‌اند، به‌خاطر هیجان و جاذبه‌ای که اسکیت دارد، مورد اقبال و توجه کسانی قرار گرفته که رهگذر پارک کوهسنگی بوده و نوع آموزش‌ها را از نزدیک دیده‌اند و بعد برای یادگیری ثبت‌نام کرده‌اند.
به‌گفته خودش بعداز آشنایی با مسعود احمدی که از پیش‌کسوتان رشته اسکیت است، به این رشته علاقه‌مند شده و به فاصله خیلی کوتاهی از ورود به آن، حکم داوری‌اش را گرفته است. قطعا باعث و بانی قهرمانی مبینا و هستیا، دو دختر یازده و نه‌ساله‌اش در این رشته، یک پدر سخت‌کوش و علاقه‌مند است. ورود آستارایی به این مجموعه ورزشی به ۹ سال قبل بر‌می‌گردد و بنا به همان آشنایی و رفاقتی که با احمدی داشته و حالا علاوه‌بر‌این پست سرپرستی تیم «اگرسیو»ی استان را هم بر عهده دارد.
اسکیت، از‌جمله رشته‌هایی است که در همه محله‌ها معمول و مرسوم نیست؛ شاید به این دلیل که خیلی‌ها باورشان بر این است که جزو ورزش‌های لوکس و مرفه است. باوری که مربیان این رشته آن را قبول ندارند. آستارایی می‌گوید: اسکیت، وسیله ورزشی تفریحی ساده‌ای است که همه مردم می‌توانند لذت آن را بچشند.
کافی است اسکیت‌باز، کفش‌های مخصوص را بپوشد و برای سواری اقدام کند. البته برای اینکه بتواند مهارت کافی در سواری پیدا کند، باید زمانی در پیست‌های مخصوص زیر‌نظر مربیان مجرب آموزش ببینید تا آسیبی به او نرسد. پس‌از یادگیری آن به‌راحتی می‌تواند از این ورزش در پارک‌ها، سالن‌های ورزشی مختلف یا حتی برای داشتن عبور‌و‌مروری آسان‌تر در معابر از کفش‌ها استفاده کند.
او می‌افزاید: استقبال از این رشته در سال‌های اخیر خیلی خوب شده است و سالانه ۵۰۰ تا ۶۰۰نفر مراجعه‌کننده برای ثبت‌نام داریم. تلاش ما این است که تیم‌های پایه قوی و قدرتمندی داشته باشیم و تمرکزمان بیشتر بر نیروی پایه است. یعنی از بچه‌های کوچک و نونهال شروع کردیم و از شش‌سالگی پذیرش داریم. از بین بچه‌ها استعداد‌یابی شده و روی نیرو‌های انتخاب‌شده کار می‌شود.
باید آن را جدی گرفت
نیلوفر باقری، دانشجوی تربیت‌بدنی و سرمربی تیم سرعت کوهسنگی از طرفداران پر‌و‌پاقرص این رشته مهیج است و رشته تحصیلی‌اش باعث علاقه‌مندی بیشترش شده. باقری از همان سال‌های ابتدایی زندگی، سراغ این رشته رفته و مدرک مربیگری تیم اسکیت را در هجده‌سالگی گرفته است و می‌داند راه طولانی و پر‌فراز‌و‌نشیبی پیش رو دارد.
درباره مسابقات می‌گوید: تیم نونهالان با ۴۵ دختر و پسر امسال در رقابت‌های لیگ استان شرکت کرده و با موفقیتی که بچه‌ها نصیب این تیم کرده‌اند، نشان داده‌اند می‌توان به آینده آن امید بهتری داشت و تلاش ما بر این است که آن‌ها را برای رقابت‌های بعدی حتی در‌زمینه کشوری و جهانی آماده کنیم و به‌عبارتی این برد، تجربه‌ای برای تلاش بیشتر ما با بچه‌ها شد.
او در ادامه عنوان می‌کند: خوبی تمرینات ورزشی به این است که والدین می‌توانند بچه‌ها را در پیست همراهی کنند. تمرینات، سه‌روز در هفته و روز‌های فرد انجام می‌شود و برای موفقیت در این رشته باید آن را جدی گرفت.
طرف دیگر این ماجرا بچه‌های کم‌سن‌و‌سال و شادابی هستند که از راه می‌رسند و با اشتیاق از مسابقاتی حرف می‌زنند که پشت سر گذاشته‌اند. علاقه‌مندی آن‌ها به این رشته از زمانی بیشتر شده که مربی‌شان با حوصله، فوت‌و‌فن کار را به آن‌ها آموزش می‌دهد. این را با همان زبان کودکانه تعریف می‌کنند.
برخی از والدین هم همراه بچه‌ها هستند. مادر ستایش و نیایش وهابی می‌گوید: اوایل بچه‌ها به‌صورت تفننی و تفریحی کار می‌کردند و، چون دیدم به این رشته علاقه‌مند هستند، سعی کردم به‌صورت مستمر و حرفه‌ای ادامه دهند و تشویق‌های آقای آستارایی، انگیزه‌ام را بیشتر کرد.
به مقام جهانی فکر می‌کنم
علی شکوهی‌فر، پانزده‌ساله و مشتاق‌تر از دیگر بچه‌هاست تا در‌این‌باره حرف بزند. عنوان اولی استان که از این دوره از مسابقات سهم او شده است، انگیزه‌اش را برای ادامه کار بیشتر کرده و می‌گوید دوست دارم در سطح جهانی هم مقام بیاورم. او درباره چرایی انتخاب رشته‌اش توضیح می‌دهد: دورا‌دور از کسانی که این کفش‌ها را می‌پوشیدند و با آن راحت راه می‌رفتند، خوشم می‌آمد.
دوست داشتم برای یک بار هم که شده با آن‌ها تمرین داشته باشم تا اینکه خواهرم این رشته را انتخاب کرد و بعد هم به من معرفی کرد. حالا چند ماه است در پیست کوهسنگی تمرین می‌کنم و این موفقیت را مدیون مربیان خوب اینجا هستم.
منتظر روز‌های تمرین هستم
علی ارژی سیزده‌ساله و عاشق این رشته است. البته این علاقه بعد از ورود به این رشته شدت گرفته است. علی کلاس هفتم است و می‌گوید: مادرم راهنمایی‌ام کرد و گفت اسکیت، رشته خوبی است و من به‌خاطر صحبت‌های او، اسکیت را انتخاب کردم و بعد کم‌کم به آن علاقه‌مند شدم. حالا دلم می‌خواهد روز‌های تمرینم زود‌به‌زود برسد.
ستاره وهابی سیزده‌ساله، خوشحال است که چندروز در هفته را همراه با مربی و بچه‌ها تمرین دارد و می‌گوید: علاوه‌بر ساعات ورزش، خودم هم زمان‌هایی که درس و کلاس ندارم، تمرین می‌کنم، چون خیلی ورزش خوبی است و من فکر می‌کنم همه بچه‌ها آن را دوست داشته باشند.
سوگند انتظامی چهارده‌ساله، سه‌سال متوالی است که اسکیت کار می‌کند. می‌گوید: از بچگی به خاطر نوع خاص کفش‌های اسکیت، این رشته را دوست داشتم و از همان زمان تمرین می‌کردم. اما به‌خاطر اینکه حرفه‌ای‌تر کار کنم، وارد این جمع شدم و عنوان سومی استان را در این دوره از مسابقات به دست آوردم، اما انتظار خودم بیشتر از این‌ها بود و رقابت‌ها مصمم‌ترم کرد که تمریناتم را بیشتر کنم؛ تمریناتی که به‌صورت هفته‌ای و مستمر است.
در انتظار آینده درخشان
سپیده توتیا هفت‌ساله، یک سال است با همراهی مربی در پیست کوهسنگی تمرین می‌کند. خوشحال است که سومی استان را در این دوره از مسابقات به نام خود کرده است. سپیده می‌خواهد کنار دوستانش به‌صورت حرفه‌ای این رشته را دنبال کند.
نازنین فخرایی و صدف خلوصی و همه بچه‌های دیگر دوست دارند کنار مربی و تمریناتی که دارند، موفقیت‌های دیگری را هم به کارنامه ورزشی‌شان اضافه کنند؛ هدفی که هادی آستارایی و نیلوفر باقری در پیست کوهسنگی برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند.
* این گزارش در شمـاره ۲۲۰ سه شنبه ۱۶ آذر ۹۵ شهرآرامحله منطقه ۸ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
