جوان است، آن هم از جنس جوانهای امروزی، شیکپوش، علاقهمند به ماشینهای اسپرت و کافیشاپ رفتن با دوستان و رفقای نزدیکش است. شغلش آرایشگری است و از ۱۵ سال قبل تا به امروز به عنوان استاد آرایشگر، سر و صورت افراد بسیاری را اصلاح کرده و با بسیاری از آنها نیز دوست شده و رفتوآمد دارد. به شغلش، آرایشگری، علاقهمند است و برخلاف کاسبهای امروزی بیشتر از آنکه به فکر سود و منفعت باشد، دنبال خدمت به شهروندان و هممحلهایهای کمبضاعتش است.
او معتقد است که راضی بودن به سود کم و جلب رضایت خلق خدا باعث فزونی نعمت و برکت در مالش میشود. وی براساس همین اعتقاد سروصورت مشتریهایی را که پول کافی برای اصلاح نداشتند، مجانی یا با قیمت پایین اصلاح میکند. بهعنوان یک شهروند خوب و چهره محله الهیه به سراغش رفتیم و گفتوگوی دوستانهای را با او انجام دادیم.
مسعود رحمتی که اصالتی فریمانی دارد سال ۱۳۶۹ در این شهر به دنیا آمده و آرایشگری را در همین شهر آموخته است.
وی در توضیح این مطلب میگوید: از همان ابتدا به شغل آرایشگری علاقه داشتم، اما، چون در شهرستان فریمان، آموزشکده فنی و حرفهای برای آموزش آرایشگری وجود نداشت، مجبور شدم برای یادگیری حرفه آرایشگری کارم را با شاگردی آغاز کنم.
بنابر رسمی که در آن زمان وجود داشت و برای آنکه کامل با فوت و فن آرایشگری آشنا شوم، ۵ سال کامل را شاگردی کردم و در طول این سالها تجربیات زیادی را به دست آوردم و نکات اخلاقی فراوانی را آموختم. برای آموزش آرایشگری فقط نحوه به دست گرفتن قیچی و شانه کافی نیست، از قدیم سلمانیچیها یاد گرفتهاند که باید نحوه ارتباط صحیح با مردم را بیاموزند و با مشتری بهدرستی و مهربانی برخورد کنند.
رحمتی از سال ۱۳۸۳ تاکنون مشغول به کار آرایشگری است و از همان زمان از هر کسی به اندازه پول توی جیبش دستمزد گرفته است.
او در این باره اینگونه توضیح میدهد: همه صنوف به ویژه صنف آرایشگران نرخنامه مصوب خود را دارند و بر اساس آن دستمزد میگیرند، اما من، چون از همان ابتدا اعتقاد داشتم پول زیاد گرفتن از مشتری باعث ثروت نمیشود، براساس پول توی جیب مشتری از او دستمزد میگرفتم. گاهی اوقات هم حتی نصف دستمزد را میگرفتم یا رایگان اصلاح میکردم، این رویه تاکنون ادامه داشته و امروز هم بسیاری از نیروهای خدماتی شهرداری (پاکبانها) بهعنوان خادمان محله، افراد کارتنخواب و نیازمند را رایگان اصلاح میکنم.
خلاصه هرکس وارد آرایشگاه من میشود، اصلاح شده به خانهاش برمیگردد و اصلا مهم نیست که چقدر پول در جیبش دارد. خدا را شکر، همیشه هم نتیجه کارهای خیر را دیدهام و با اینکه مغازه رهن است، هزار مدل قسط و خرج و برج در زندگیام وجود دارد و آرایشگری تنها حرفه و هنر من است، ولی تاکنون هیچ گاه بیپول نبوده و همیشه امور من گذشته است.
آرایشگر قدیمی محله الهیه یادآور میشود: به طور متوسط در هرماه بین ۷ تا ۱۰ نفر از افراد نیازمند را رایگان اصلاح کردهام. یکی از این اشخاص مرد معتاد کارتنخوابی بود که در همسایگی مغازه ما به عنوان نگهبان در یک مجتمع تجاری درحال ساخت مشغول به کار بود.
یک روز که صاحب مجتمع متوجه اعتیاد او شده بود، او را از مجتمع بیرون کرد. این مرد معتاد که خانهای هم نداشت، چند ساعتی را کنار مغازه ما نشسته بود. ساعت ۵ بعدازظهر که دوباره به مغازه آمدم، متوجه او شدم، سر و وضع ژولیده و موهای پریشانی داشت. از او خواستم به مغازه ما بیاید تا موهایش را رایگان برایش اصلاح کنم. بعد از اصلاح کردن موهایش، یک دست لباس زیبا به تنش کردم، ظاهرش خیلی تغییر کرده بود، به او گفتم: «روبهروی آینه بایست و خودت را نگاه کن، حیف نیست با این جوانی و زیبایی معتاد باشی؟ حالا بهتر و زیباتر نشدی؟ اگر مواد مخدر را ترک کنی، من حاضرم کمکت کنم تا دوباره به آغوش خانوادهات برگردی.» این جوان معتاد به تدریج اعتیادش را ترک کرد، بعدها شغل خوبی برایش پیدا شد و زندگیاش تغییر کرد. هنوز هم گاهی اوقات برای اصلاح به مغازه ما میآید و من هنوز هم رایگان اصلاحش میکنم.
مسعود رحمتی که در طول بیش از ۱۵ سال سابقه آرایشگری، تجربیات و اطلاعات زیادی را درباره پوست و مو به دست آورده است، از ما میخواهد گول تبلیغات دروغین درباره پوست ومو را نخوریم.
رحمتی با تأکید بر این موضوع میگوید: هر روز مشتریهای بسیاری به مغازه ما میآیند، که تحت تأثیر همین تبلیغات از محصولات رشد مو، ضد ریزش مو، جلوگیری از سفیدی مو و ... استفاده کردهاند و بعد از مدتی این داروها نتیجه عکسداده و باعث آسیب و ریزش موهایشان شدهاست.
با توجه به این موارد، تحقیقات و مطالعاتی را در زمینه پوست و مو انجام داده و متوجه شدم بیش از ۹۰ درصد داروهای تقویتکننده هیچ اثر مثبتی روی رشد و جلوگیری از سفیدی مو ندارند و فقط هدر دادن پولتان است. مو نیز مانند بسیاری از اعضای بدن سن رشد و زیبایی دارد و بعد ازگذشت زمان مشخصی (حداکثر بالای ۴۰ سال) شروع به سفیدشدن، نازک شدن و ریختن میکند البته موارد تغذیهای، ارثی و محیطی نیز در این روند دخیل هستند.