
از کودکی رشتههای ورزشی مختلف را امتحان کرده است؛ ژیمناستیک، اسکیت، تنیس خاکی، ووشو و.... در بعضیهایش مقام استانی دارد. کلاس هشتم که بود، داشت از تلویزیون مسابقات المپیک تیراندازی را میدید. از همان لحظه به این رشته علاقهمند شد و دنبالش رفت.
مبینا لشگری، دانشآموز کلاس دوازدهم محله استاد یوسفی، حالا چهارسال است در رشته تیروکمان تمرین میکند و هفتمقام استانی و یکمقام کشوری در آن به دست آورده است. این ورزشکار، نقاش هم هست و در این رشته تحصیل میکند.
- اولین تیرهایی را که پرتاب کردی، در خاطر داری؟
بله، البته با کمان نبود. قبل از اینکه به کلاس بروم، در خانواده با تفنگهای شکاری اقوام، نشانهگیری کرده بودم. استعدادم خوب بود. گاهی به هدف میخورد. اما بعد که رشته تیراندازی با کمان را شروع کردم، ابتدا با کمان خشک کار میکردم. همانجا هم خلاف خیلیهای دیگر، توانستم در اولینبار کمان خشک را بکشم.
- چه چیزی لازمه این رشته است؟
بیشاز همه نیاز به تمرکز بالا دارد. حتی با تشویق حضار نباید جوزده شویم.
- این ورزش چه تأثیری بر شخصیت و رفتارت داشته است؟
صبورتر شدهام. قبل از این عجول بودم. الان میدانم اگر بخواهم پیشرفت کنم، باید صبر داشته باشم و این صبر، کل زندگی من را تحت تأثیر قرار داده است.
- از خطا رفتن تیرت خاطره داری؟
خطا نه. اما یک بار داشتم تیر میزدم که خیلی اتفاقی و عجیب، گره فینگر کمانم باز شد و بر زمین افتاد. راستش، چون تیر و کمانهای ما گران است، حاضریم خودمان ضربه بخوریم، اما وسایلمان آسیب نبیند. آنجا وقتی بر زمین افتاد، چندلحظه شوکه شدم و داشتم کمانم را نگاه میکردم و بیشاز هرچیزی نگران ضربخوردگیهای احتمالیاش بودم.
- ضرب خورده بود؟
نه خداراشکر. چندان مهم نبود.
- امکانات برای تمرین این رشته در محلهتان چطور است؟
در محله که هیچ. حتی در سطح مشهد هم یک سالن مجزا که مربوطبه هیئت تیراندازی باشد، نداریم.
- آینده این رشته را چطور میبینی؟
خوب. از وقتی مبینا فلاح در مسابقات المپیک۲۰۲۴ موفق شد نخستین برد تاریخ تیراندازی با کمان ایران را به نام خود ثبت کند، بانوان فعال در این رشته خیلی به آینده آن امیدوارتر از قبل هستند. علاوهبراین، پدر و مادرم و مربیام خانم سمیرا سجادی خیلی به من امید و روحیه میدهند.
- چطور با وجود علاقه و تمرین در تیروکمان، وارد رشته نقاشی شدی؟
همه فکر میکنند اینها دو رشته متضاد هستند، اما به نظر من اینطور نیست. هر دو نیاز به مهارتهای دست و ظرافت دارند. من به هردو این رشتهها علاقه دارم.
همهجوره کار میکنم؛ آبرنگ، گواش، رنگ روغن، نقاشی روی چوب.
- در هر دو رشته با دست کار میکنی. خسته نمیشوی؟
چرا. از این جهت خیلی خستهکننده است، ولی لذت و شیرینیهای خودش را دارد. وقتی فکرش را میکنم، احساس میکنم در این سه سال به واسطه وجود این دو رشته، خیلی به من خوش گذشته است.
* این گزارش چهارشنبه ۲۷ فروردینماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۲ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.