قلعه وکیل‌آباد در خاطرات حاج‌حسین حاجی‌پور 
دانش‌آموزان هنرستان محله زیباشهر، شاگرد اول‌های صحنه هنر 
جواد نژادحسین مشاغل سنتی را به فرهنگسرای بهشت برد
لذت می‌برم وقتی افرادی را می‌بینم که قدر بهار زندگی‌شان را می‌دانند و تعریفشان از کار، مفهومی نیست که افراد تن‌پرور و بی‌انگیزه به آن می‌اندیشند.
ضرب‌المثل «کار را که کرد، آن‌که تمام کرد» را بار‌ها و بار‌ها شنیده‌ایم، اما شخصی مانند جواد نژادحسین، جوان فعال محله قائم مشهد کار‌هایی انجام می‌دهد که واقعا کارستان است.
شروعی که شکست در آن مفهومی ندارد و با تکیه بر توانمندی خود و دیگر دوستانش تنها از کامیابی سخن می‌گوید و با همت و کارنامه زرین موفقیت‌هایش به همه جوانان منطقه ما ثابت کرده است که پایین و بالای شهر، دسترسی به امکانات و نداشتن سرمایه هیچ‌کدام مانع از پیشرفت او نمی‌شوند.
زندگی ساده، اما موفقیت‌آمیز جوان پرشور و باانگیزه محله قائم مشهد، درسی است برای همه جوانان هم‌سن‌وسال او که نباید پشت هیچ در بست‌های نشست به امید اینکه روزی باز شود بلکه باید راهکاری دیگر برای گشودنش یافت.
گفت‌و‌گو با کارآفرین جوان محله‌مان درباره داستان زندگی‌اش شاید انگیز‌های باشد برای خانه‌تکانی زندگی جوانانی که منتظر هستند کاری مناسب با درآمدی زیاد، زنگ در خانه آنها را بفشارد!
شروع از کوچه و پس کوچه‌های محله
۲۹ سال پیش، شهرستان خلیل‌آباد کاشمر. دقیق‌تر اینکه این مکان، محل تولد جواد نژادحسین است تا اینکه پس از چندسالی به اتفاق خانواده اش به مشهد مهاجرت می‌کند.
او که حدود ۲۰ سالی می‌شود همسایه ما در خیابان قائم ۱۱ است، حالا در کوچه‌پس‌کوچه‌های محله قائم زندگی می‌کند و جوانان زیادی را در فعالیت‌های حرفه‌ای اش با خود همراه کرده است.
جواد با خلاقیتی فوق العاده از جوانان فعال مسجد امیرالمؤمنین (ع) در محله خودشان است و علاوه‌بر این فرماندهی پایگاه بسیج شهیدمدنی را نیز در همین مسجد برعهده دارد.
آرام، پر از اعتمادبه‌نفس و با لبخندی دائم بر لبانش وارد گفت‌و‌گو می‌شود تا از داستان زندگی خود بگوید.
از کودکی در خانواده‌ای فنی بزرگ شده و علاقه اش به معماری باعث می‌شود تا در رشته نقشه کشی ساختمان در دبیرستان کارودانش شهیدمحمودکاوه در خیابان صبا ثبت نام کند و پس از آن با موفقیت وارد مقطع کاردانی همین رشته در دانشگاه سمنان شود.
سپس مقطع کارشناسی را در دانشگاه غیرانتفاعی توس ادامه می‌دهد و حالا هم ترم دوم کارشناسی‌ارشد معماری است.
نخستین فرصت، نخستین گام
در همان روز‌هایی که جواد دانشجوی دوره کاردانی است، اتفاقی با انتشار فراخوان طرح بهساز در دانشگاه مواجه می‌شود و همراه دوستانش در این طرح ثبت نام می‌کند تا بتواند شانس خود را در آبادانی شهر خود، آن‌هم در دوران دانشگاهی از نزدیک آزمایش کند.
سال ۸۶ به همراه دوستانش در رشته معماری و شهرسازی در قالب گروهی علمی در این طرح شرکت می‌کند. فقط ۲۳ سال داشت که نخستین کار جدی خود را همراه این تیم به‌عنوان یکی از پیمانکاران دانشجویی طرح شروع می‌کند.
نژادحسین گریزی به خاطرات خود می‌زند و می‌گوید: ابتدا که به‌عنوان یکی از پیمانکاران انتخاب شدیم، نمی‌دانستم قرار است طراحی یکی از مهم‌ترین خیابان‌های منطقه خودمان را به ما واگذار کنند تا اینکه مسئولیت طرح بهسازی خیابان صبا به گروه ما داده شد.
کارآفرین جوان محله ما طراحی محل رفت وآمد نابینایان، فضای یک‌ونیم‌متری برای دوچرخه‌سواری و همچنین فضای سبز خطی به طول ۹۰۰ متر را از ویژگی‌های بارز طراحی بولوار صبا عنوان می‌کند که در حال بهسازی است.
او در ادامه می‌افزاید: مراحل تهیه این طرح با مشارکت محمد نیرومند، فاطمه مهدی پور و... از دیگر دوستانم در رشته‌های شهرسازی، معماری، برق و تأسیسات انجام شد و در این میان علاوه‌بر همکاری با دوستانم، مسئولیت تهیه جزئیات هزینه‌های تأمین مواد و مصالح لازم برای این پروژه نیز برعهده من بود.
وی در ادامه به پذیرش طرح‌هایی در شهرداری منطقه ۷ اشاره می‌کند و درباره اظهارنظر شهردار منطقه قبل از تمام شدن طراحی این بولوار می‌گوید: وی بسیار تأکید کرد که از همه امکانات و تجهیزات استفاده‌شده در مناطق برخوردار در طراحی این خیابان بهره بگیریم.
اما نکته‌ای که جواد در پایان این بخش از صحبت هایش به آن اشاره می‌کند، جالب توجه است: البته شهرداری منطقه برای اجرای آن به گروه ما پیشنهادی نداد و حالا پیمانکاری دیگر در حال پیاده سازی و اجرای طراحی ما هستند.
معمار شهر مکه؟!
سه سال پیش زمانی که در شرکت معماری یکی از استادان دانشگاهی‌اش مشغول به کار است، با فراخوان طراحی هفت پل در مکه روبه‌رو می‌شود.
طراحی‌های لازم برای هفت پل مهم در شهر مکه را انجام دادیم که به دلیل تحریم‌ها موفق به اجرای آن نشدیم
شرکت آنها نیز ازطریق اینترنت در این برنامه ثبت نام می‌کند و جواد به اتفاق شش نفر از همکاران جوانش، طرح‌های خود را به‌عنوان تنها شرکت‌کنندگان ایرانی در این فراخوان ارائه می‌دهند که طرح‌های این گروه جوان درمیان ۲۴ کشور دنیا، مقام نخست را کسب می‌کند.
وی دراین باره اظهار می‌کند: طراحی‌های لازم برای هفت پل مهم در شهر مکه را انجام دادیم.
توجه ما به فرهنگ عربی و استفاده از سمبل‌های عربستان بود که در انتخاب این طرح‌ها موثر بوده است و در نهایت توانستیم در تمامی موارد، بهترین آثار را به خود اختصاص دهیم.
اما به‌دلیل تحریم و محدودیت‌های دیگر موفق به اجرای آن نشدیم و فقط در مرحله ارائه آثار رتبه برتر را به‌دست آوردیم.
دومین گام در بازارچه!
اگر گذرتان به خیابان مدرس یا بازار جنت افتاده باشد، حتما سردر فرهنگسرای بهشت را مشاهده کرده‌اید و اگر یک بار هم برای بازدید وارد این فرهنگ‌سرا شده باشید، لابدبازارچه مشاغل سنتی را دیده‌اید.
بازارچه‌ای که از مرحله طراحی تا اجرای آن را جواد نژادحسین برعهده داشته و نقطه‌عطف شروع کارآفرینی او برای بروبچه‌های محله اش بوده است.
جواد توانست بااستفاده از شغل جوشکاری که اتفاقا حرفه پدرش است و تخصص جوانان دانشجوی فارغ‌التحصیل در رشته‌های برق و صنایع در محله اش، نقشی مهم در ساخت زیباترین و به‌یادماندنی‌ترین بازارچه سنتی شهرمان ایفا کند.
این بازارچه سنتی زیبا دارای ۱۴ غرفه از مشاغلی است که امروز به دست فراموشی سپرده شده‌اند.
در سازی، صحافی، آهنگری، مسگری، کاشی پزی، قهوه خانه، بقالی، بزازی، عطاری، لحاف دوزی و رنگرزی از مهم‌ترین مشاغلی هستند که نژادحسین در این بازارچه آنها را زنده کرده است و هرروز تعداد زیادی از شهروندان و زائران از آن استقبال می‌کنند.
او به سه سال پیش یعنی زمانی که کار ساخت این بازارچه را شروع کرده است، اشاره و بیان می‌کند: سفارش احداث این بازارچه را فرهنگ‌سرا به من داد. طراحی و ساخت آن را از زمینی خالی شروع کردیم و با انجام محاسبه‌های سازه‌ای و غرفه‌ای، ساخت آن را در هشت ماه به پایان رساندیم.
گذر از کوچه هفت‌خان رستم؟
طرح‌ها یکی‌یکی به ذهنش می‌رسد. این بار نوبت رستم و داستان‌های اوست تا دستمایه طراحی‌های جواد قرار گیرند؛ طرحی درباره هفت‌خان رستم که پیشنهاد آن را ارائه می‌دهد و به گفته خودش درصورتی که مسئولان با طرح او موافقت کنند، قصد اجرای آن را در فضای جانبی فرهنگسرای بهشت دارد تا باز هم در نقطه دیگری از شهرمان ذوق و هنری ماندگار از خود به یادگار بگذارد.
هویت‌سازی در فرهنگسرای بهشت
فرصت‌ها زود پیش می‌آید و سفارش‌ها یکایک پیش روی جواد قرار می‌گیرند. او دودستی فرصت‌ها را می‌چسبد و می‌شود یکی از طراحان خلّاق و از سازندگان فضا‌های فرهنگی شهر مشهد.
سالن هویت، دیگر اثر جواد است که با علاقه‌ای خاص از آن یاد می‌کند و می‌گوید: این سالن که با موضوع هویت انسان در فرهنگسرای بهشت ساخته شده است، سعی دارد فرد را با لایه‌های پنهان هویت انسانی آشنا کند.
او می‌افزاید: سناریوی این طرح از قبل نوشته شده بود و ساخت آن را در فضایی که به آن اختصاص داده شده بود، در حدود یک سال با کمک تعدادی از فارغ التحصیلان مرتبط با طراحی در محله مان به انجام رساندم.
تالار چندمنظوره آیینه، دیگر اثری است که نژادحسین به آن اشاره می‌کند و می‌افزاید: طراحی و ساخت این تالار را از ابتدای سال جاری شروع کرده‌ام که هنوز هم ادامه دارد.
پهن کننده سفره خدا
۳۰ روز، ۳۰ مهمانی، کاری است که همسایگان باغ ایرانی در خیابان ثامن و ماه مبارک رمضان شاهد آن بوده‌اند.
قرائت ترتیل یک جزء قرآن در هر شب، تفسیر سوره حشر، قصص قرآنی و اجرای تواشیح و تئاتر در قالب جشنواره رحمت ازجمله برنامه‌های قرآنی این مهمانی بود که جواد به‌اتفاق بچه‌های مسجدشان و دیگر دوستان متخصص خود در ۳۰ شب ماه رمضان، برگزار کردند تا در این ماه خدمتی به مردم محله اش کرده باشند.
* این گزارش سه شنبه، ۲۲ مرداد ۹۲ در شماره ۶۴ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
