نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره
سهیل با حرکت اسباب‌بازی‌هایش فیلم می‌سازد
آدمک‌های جنگنده را کنار هم چیده است و یکی‌یکی با دست حرکتشان می‌دهد. از هر حرکت آنها فیلم می‌گیرد. فیلم‌های چندثانیه‌ای را کنار هم تدوین می‌کند تا یک فیلم کامل بسازد.
سیدهادی جوادی از داستان آدم‌ها، داستان می‌سازد
سیدهادی جوادی تجربیاتش را منبع داستان‌هایش قرار داده، او با گشتن در منطقه ۳ یا مناطق دیگر و با زندگی‌کردن در کنار آدم‌های گوناگون و شنیدن ماجرا‌های زندگی آنها غنی می‌کند!
اهالی آبکوه هرماه برای دوهزار دانش‌آموز صبحانه گرم می‌پزند
سه‌هیئت «جوانان بنی‌هاشم»، «جوادالائمه اتوبوسرانی» و «وارثین حسین (ع)» دست در دست هم داده‌اند تا طرح مهرورزی را که توزیع صبحانه گرم بین دانش‌آموزان نیازمند حاشیه شهر است اجرا کنند.
نگاهی به بن‌بست‌های فراموش‌شده خیابان توحید
امتداد سه‌کوچه توحید به خیابان‌های صاحب‌الزمان (عج) و دانشگاه می‌رسد و ۱۲ کوچه دیگر آن هم بن‌بست است. از این ۱۲ کوچه، ۹ تای آن کوچه‌های باریک با طول بسیار کم هستند.
۵ سال دوری از تحصیل به خاطر وابستگی به مادر
مرتضی مخیر ۱۶ سال دارد؛ اما در کلاس دوم راهنمایی درس می‌خواند! او مثل خیلی از بچه‌ها در این سن و سال، نمی‌تواند از مادرش جدا شود و همین موضوع او را چندسال از مدرسه دور کرد.
از اسارت تا طبابت دکتر اکرامی‌فرد
دکتر وحیدرضا اکرامی‌فرد که سال‌های طولانی در اسارت بوده می‌گوید: پیش از اینکه پزشک باشم، همدم و هم‌رزم دوستانم هستم و درمان آنها را وظیفه خودم می‌دانم.
مرادعلی قازانی بایگی معروف به مراد‌نمکی است
مرادعلی قازانی بایگی معروف به مراد‌نمکی ساکن محله بلال است. از اول نمکی نبوده، بلکه در پایین‌خیابان شاگرد کبابی بوده اما وقتی بیمه‌اش نمی‌کنند، از آنجا بیرون می‌آید و سه‌چهار شغل عوض می‌کند تا می‌شود نمکی.
رنگ نارنجی ژیان «عمو ژیانی» هیچ وقت از یاد نمی‌رود
علی‌اکبر جغتایی معروف به عمو ژیانی مدتی است که دیگر درمیان اهالی محله بلال نیست. او در جواب کسانی که می‌گفتند چرا با ژیان کار می‌کنی، می‌گفت که «ژیان مرد است و سبک‌رو، هیچ‌جا آدم را جا نمی‌گذارد.»
«کربلایی علی» کلیددار مسجد پنج تن آل عباست
علی‌آقا مهربان معینی ۷۵ سال از خدا عمر گرفته است. زندگی‌اش همیشه با کارکردن گره خورده است. از کار‌های سنگین روستا تا کارگری و بنّایی در شهر. خودش می‌گوید: «مرا از مدرسه گرفتند و به کشاورزی و دامپروری مشغول شدم.»
خوشنویس محله دروی برای خلق یک اثر چله می‌نشیند
تکتم وظیفه‌دان خوشنویسی است که برای خلق آثارش چله می‌نشیند، بزرگ شده محله دروی است و همسرش مکانیکی دارد که اتفاقا بزرگترین مشوق تکتم در هنرش است.