نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره

معصومه راسته، معلم ساکن محله بهمن مهتقد است چهارسال تدریس در مدرسه شهید بیگلری، برکات زیادی در زندگی او داشته، چون دانش‌آموزان این مدرسه به‌دلیل مشکلات مالی خانواده، سختی زیادی تحمل می‌کنند.

بهمن‌ماه سال ۱۳۶۵ بود؛ ۱۷۰ شهید را پیچیده در پرچم ایران از جبهه آوردند. غلام‌رضا رضایی در بزرگ‌ترین تابوت آرمیده بود. آن‌قدر این جوان ۱۸ ساله قدش بلند بود که سرش را به کنار خم کرده بودند.

ندا بی‌باک نوجوان نویسنده محله فاطمیه در نوشته‌هایش از راه‌حل مشکلات می‌گوید؛ او می‌خواهد از طریق درس‌خواندن بازیگر شود و معتقد است دراین راه پارتی بازی لازم نیست.

خانه حاج‌آقا غلامعلی عابدیِ و همسرش حاج‌خانم سکینه مرزوقی خانه آشتی‌کنان است. اگر زن و شوهری از اقوام یا در و همسایه با هم قهر کنند، شامی در این خانه پخته می‌شود و زن و شوهر قهرکرده جداجدا دعوت می‌شوند.

احسان شریفی تاکنون پنج فیلم کوتاه ساخته و نوشتن دو فیلم‌نامه بلند را نیز به پایان رسانده است. او که هنر را با عکاسی شروع کرده معتقد است: کسی که نتواند یک داستان را در قالب یک فریم عکس پیاده کند، فیلم‌ساز خوبی نخواهد شد.

علیرضا محمدزاده‌تیتکانلو، مجموعه‌دار محله احمدآباد حدود ۳۰ سال با عشق و علاقه برای جمع‌آوری حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ دوربین عکاسی، فیلم‌برداری و پرژکتور قدیمی زمان گذاشته است که جدیدترین آن ۴۵ و قدیمی‌ترینش ۱۳۰ سال قدمت دارد.

صدای زمزمه قرآن خانم‌ها به گوش می‌رسد. اینجا حسینیه موسی‌بن جعفر (ع) است در خیابانی خاکی واقع در شهید کشمیری ۲۶. دختران جوان که بیشترشان دانش آموز هستند دور هم جمع شده‌اند.

مرحوم حاح احمد عطاران طوسی، شهروند محله سناباد، هماهنگ‌کننده و مدیر راهپیمایی‌های انقلابی در مشهد بوده است. می‌توان او را خادم بی‌نام و نشان انقلاب مشهد نام نهاد.

سیدصادق قلمشاهی را باید یک بچه پولدار احمدآبادی خواند؛ بچه‌پولداری خوش‌تیپ و شوخ‌طبع. نوجوانی که وقتی برای ثبت‌نام جبهه رفت، گفته بودند بچه احمدآباد به درد جبهه نمی‌خورد.

مجموعه ورزشی نام‌آشنای ۱۴ هزار و ۲۰۰ متری قدس که زیرنظر وزارت ورزش و جوانان است، سال ۱۳۶۰ در محله رسالت و خیابان المهدی (عج) غربی افتتاح شده و درآن همه سال رو به مردم باز است.