نوشته های فاطمه شوشتری در سایت مشهد چهره
قدم خیر محمدکاظم لیث، ۱۲۰۰ دانش آموز را مدرسه‌دار کرد
گذشتن از ۹ میلیارد‌تومان نه‌فقط در عمل، بلکه در تصور هم سخت است، اما برای حاج‌محمدکاظم لیث که خوشحال‌کردن دیگران، رضایت قلبی برایش می‌آورد، سخت نبود. او این پول را صرف ساخت یک مدرسه کرد.
نوآوری‌هایی سیدیوسف در مواد مجسمه‌سازی
سیدیوسف نامورطباطبایی سال‌هاست با هنر دستش، انواع تابلو‌های منقش به آیات قرآن، اشعار شاعران و ... را تولید می‌کند. او می‌گوید: بیشتر اختراعات مربوط‌به پدر هست و من ایده‌دهنده بودم.
غلام‌حسین حکیمی، کشتی‌گیر ریزقامت توس بود
فاطمه‌خانم تعریف می‌کند: هر روز یک نفر برای کشتی‌گرفتن پی‌اش می‌آمد و من اینجا بود که متوجه کشتی‌هایش شدم. از حرف‌هایش فهمیدم از کودکی در زمین خاکی چوخه توس و اطراف آن کشتی می‌گیرد.
دو مدال جهانی ارمغان زندگی عرشیا با اعداد
اولین مقام جهانی عرشیا زاده‌کافی در مسابقات بین‌المللی مالزی و دومینش هم مسابقات جهانی یو‌سی‌مس در هندوستان به دست آمد. شیرینی این درخشیدن‌ها باعث شده است بیشتر از هرچیزی شیفته ریاضی شود.
زندگی دیابتی‌ها هم می‌تواند شیرین باشد
وحید آذری‌فر ۱۷ سال پیش در هفت‌سالگی و در دوران شیرین دبستان به دیابت مبتلا می‌شود و می‌گوید تا حالا بیشتر از ۲۰ هزار بار به خودش انسولین تزریق کرده است.
حاج نورمحمد عُرفانی، روشنی‌بخش توس است
حاج نورمحمد عُرفانی که عمری برق‌کار بوده قدم‌های زیادی برای آبادانی محله فردوسی برداشته است.
تسنیم بیات مقام‌‌دار مسابقات کشوری شناست
تسنیم بیات آخرین‌بار در زمستان سال‌گذشته راهی مسابقات کشوری در تهران شد و به همراه تیمش در شنای هنری مقام نخست را کسب کرد. حالا او با انگیزه‌ای فراوان درحال تمرین برای مسابقات کشوری شناست.
خاطرات مجید آراسته از روز‌هایی که محله فردوسی ۳۰ خانوار بیشتر نداشت
برای مجید آراسته که سه نسل قبل از خودش هم زاده اینجا هستند، توس یعنی بهترین جای دنیا؛ نقطه‌ای که پدر و پدربزرگ و اجدادش هم با وجود تمکن مالی فراوان دل از آن نکندند. مجیدآقا هم پا جای پایشان گذاشت و وفادار به این خاک ماند.
بهاره جهان‌تیغ ۱۰ مدال کشوری در رشته دو و میدانی دارد
۵ سال سابقه و ۳۰ مدال ورزشی تجارب زیادی به نوجوان محله انقلاب بخشیده است. بهاره جهان‌تیغ در رشته‌های کونگ‌فو گرفته تا دوومیدانی، صحرانوردی، فوتبال، والیبال، شطرنج سابقه فعالیت دارد.
قلعه وکیل‌آباد در خاطرات حاج‌حسین حاجی‌پور
حاج‌حسین حاجی‌پور تعریف می‌کند: مرحوم پدرم، باغبان‌ابرام، از کشاورزان حاج‌حسین‌آقای ملک بود. آن روز‌ها روستای وکیل‌آباد چهار‌قلعه داشت که آقای ملک از میانشان در قلعه اربابی، زمینی به پدرم بخشیده بود. در همین خانه بزرگ شدم و سال‌ها گله‌دار قلعه بودم.