مسعود لعل‌اول یکی از دل‌باخته‌های کلام الهی است که اول دلش پیش صوت خوش قرائت قرآن گیر کرد و بعد کمکم حس کرد جرعه‌جرعه این کلام دست از سر دلش برنمی‌دارد و پا پیش‌تر گذاشت و حافظ کل قرآن شد. بعدها خانواده‌اش هم در این مسیر قدم برداشتند. می‌گوید: حفظ‌کردن تجربیات قشنگی دارد. گاهی به آیاتی می‌رسی که دوست داری بیشتر روی معانی‌اش تمرکز کنی. مسعود لعل‌اول می‌گوید: به‌تدریج که در تلاوت قرآن پیشرفت کردم، با معانی آن هم آشنا شدم. خیلی از آن‌ها جذاب و دل‌نشین بود. آیه آخر سوره مبارکه عنکبوت از همان آیات راهگشاست.
از پنج‌سالگی شروع به حفظ و تلاوت قرآن کرد، اول مادرش با خواندن سوره‌های کوچک قرآن او را تشویق به این‌کار می‌کرد اما مدت زیادی نگذشت که دلش می‌خواست بیشتر از چند سوره کوچک را حفظ کند، بنابراین مادر او را در کلاس‌های قرآن حرم امام رضا(ع) ثبت‌نام کرد، هفت سال از آن زمان می‌گذرد و الان «فائزه قربان‌پور» در دوازده‌سالگی، علاوه بر اینکه حافظ کل قرآن است توانسته برای پنج‌سال مقام اول مسابقات حفظ قرآن مدارس ناحیه2 مشهد را کسب کند.
سیدسجاد فیروزی، نوجوان محله زرکش می‌گوید: عمو هم‌زمان با حمله داعش راهی سوریه شد و در چندین عملیات شرکت داشت. هر وقت به مشهد می‌آمد و یا نامه می‌نوشت از من می‌پرسید که چند جزء قرآن را حفظ کرده‌ام. به عمویم قول داده بودم کل قرآن را حفظ کنم. سید سجاد فیروزی بعد از شهادت عمویش حفظ 20جزء باقی‌مانده قرآن را تکمیل و با حفظ کل قرآن به قولی که به عمویش داده بود عمل می‌کند.
دو و نیم ساله که بود داشت بازی می‌کرد که مادرش متوجه شد هنگام بازی آیات قرآن را زمزمه می‌کند. بیشتر که دقت کرد فهمید فرزندش همان 15سوره‌ای را که برایش می‌خوانده حفظ شده است. از همین موقع پی به استعداد قرآنی علی کوچولوی نابینا برد. اکنون علی بیاتی در هفت‌سالگی، یک‌و نیم جزء قرآن و تعدادی از داستان‌های شاهنامه، مولانا و کلیله و دمنه را حفظ است.
ریحانه نوری همه موفقیت‌هایی را که در همین مدت کوتاه از زندگی‌اش کسب کرده است، مدیون قرآن کریم می‌داند و تعریف می‌کند: از روزی که به خاطر دارم، مادرم ویدئوهای قرائت قرآن قاریان برتر جهان اسلام را می‌‌گذاشت تا تماشا کنم و این‌طور بود که با قرآن مأنوس شدم. او این روزها خود را برای شرکت در رقابت‌های استانی تفسیر قرآن آماده می‌کند.
یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایم خادمی امام رضا(ع) بود، اما تحصیل و درس مانع رسیدنم به این آرزو بود، از طرف دیگر ساکن مشهد نبودم و نمی‌توانستم افتخار خادمی حرم را داشته باشم. سال‌های تحصیل در دانشگاه با سرعت گذشت، روزهای پایانی تحصیل و فارغ‌التحصیلی از دانشگاه برایم سخت و ناراحت‌کننده بود، چون بعد از پایان تحصیل ناچار باید به شهر زادگاهم برمی‌گشتم و این یعنی فراق و دوری از امام رضا(ع). دل‌کندن و دورشدن از هم‌جواری ایشان برایم سخت و حتی دردآور بود. دوباره به حرم رفتم و به امام رضا(ع) متوسل شدم و به زبان تضرع و التماس به او گفتم:«حالا که مجاورت شده‌ام، من را از خود مران، بگذار که در همسایگی تو بمانم، ای امام مهربان که ضامن آهو شدی، ضمانت من را هم بکن.» خوشبختانه این‌بار نیز امام رضا(ع) کمکم کرد و در سال 1375 به استخدام شهرداری مشهد درآمدم و اندکی بعد ساکن شهر مشهد شدم.
بیشتر قله‌های ایران را فتح کرده و بیش از 40بار به دماوند صعود کرده است. سال‌های 89 و 95 و 96 به قرقیزستان و تاجیکستان سفر کرده و سه قله از قله‌های 7هزار متری این کشورها را نیز فتح کرده است که این صعودها از لحاظ درجه‌بندی مدالی فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی کشور، حکم مدال برنز آسیا را دارند.