شهرداری در حال شهر تکانی است و خیابانهای مختلف در حال آمادهشدن برای نوروز هستند. منطقه11 هم با نزدیک شدن به بهار 1401 نونوار شده و رنگ و روی تازه گرفته است.
در این بین یکی از مکانهایی که توجه شهروندان را به خود جلب کرده، تقاطع بولوار معلم با فارغالتحصیلان است که از چند هفته پیش، هنرمندان در آن مشغول کار هستند تا پاویونی که «خشت خورشید هشتم» نام دارد، ساخته شود.
ایجاد پیادهراه در محدوده الهیه از چهار سال قبل و با هدف توسعه فضاهای پیادهمحور آغاز شد. از آنزمان تاکنون در محدوده متصل شهری منطقه۱۲ پنج پیادهراه به بهرهبرداری رسیده است که شامل معابر الهیه 16،18،20،27 و صادقیه۱۵ میشود. مجموع این پیادهراهها مساحتی بیش از ۱۲۰۰۰متر مربع دارند. علاوه بر مسیر عابر پیاده، نیمکت و فضای سبز هم در فضای پیادهراهها جانمایی و نورپردازی زیبایی هم اجرا شده است. طراحی و ساخت این پیادهراهها در محدوده الهیه موجب استقبال مردم شده است.
فریناز علیاصغری که کارشناسی ارشد شهرسازی و معمار ی خوانده است، دانشجوی دکتری معمار ی است و اکنون با 20 سال سابقه کار و راهاندازی مجموعه آموزشی و بهرهگیری از ایدههای مهندسان جوان، میتوان گفت یک مهندس کارآفرین است. فریناز علیاصغری در سال 98 یکی از بیست بانوی کارآفرین نمونه کشور نیز شناخته شده است. طراحی معمار ی، طراحی داخلی، طراحی شهری، مدیریت اجرا و مدیریت تجهیز هتل و مجتمعهای تجاری از جمله تخصصهای اوست. برخی از هتلها و مجتمعهایی که طراحی داخلی، معمار ی و اجرای آنها را بر دوش داشته است عبارتاند از: هتل درویشی، هتل مدینةالرضا، هتل الماس2، هتل الماس کیش
«یعقوب دانش دوست» معمار صاحب نام ایران هفتم بهمن 1400، بعد از مدتها خانه نشینی از میان ما رفت. دانشدوست، آدم ِ سخت گیر و بی تعارفی است که از حساب و کتاب یک درجه زاویه نمادها و آذینهای شهری هم کوتاه نمی آمد و وقتی حرف مرمت و ساخت بود، بی آنکه به قدر و درشتی آدم روبه رویش فکر کند، حرفش را صریح می زد.
دانشدوست بناهای متعدد مدرن را با کوشش برای اینکه شیوه معمار ی مدرن ایرانی داشته باشند طراحی و اجرا نموده است که مهمترین آنها بیمارستان آریا، بنای یادمان میدان آزادی (به سوی نور)، بنای یادمان میدان راهآهن (همیشه به سوی او)، بنای یادمان همای رحمت، بنای یادمان والفجرو … بوده است. پیکر او روز پنجشنبه 14 بهمن در قطعه نامآوران آرامستان بهشت رضا به خاک سپرده شد.
حدفاصل میدان فرهنگ و خیابان فرهنگ 33 در ساختمان کتابخانهای که نام «فرزانه گواهی» را به خود گرفته، ردیف به ردیف آجرهایی روی هم چیده شدهاند که از دل تاریخ بیرون آمدهاند. این ساختمان خیرساز، اکنون فقط بزرگ ترین کتابخانه دانشآموزی کشور نیست بلکه جلوهای از هویت و تاریخ اصیل ایران سرفراز را به مخاطبانش نشان میدهد و بانی و سازنده آن امیدوار هستند که این مکان، فرزندانی را در خود جای دهد که حافظ فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی باشند.
یکی از شاهکارهای هنر دست استاد حبیبالله بنایرضوی مرمت و بازسازی آیینهکاریهای بالا سر حضرت است.
تاریخ جان گرفتن مشهد از یک باغ شروع می شود؛ باغی که پیکر مطهر حضرت رضا(ع) را در آن دفن می کنند تا پس از آن، خاک خراسان با عطری بهشتی در هم آمیزد. تاریخ نگاران وسعت باغ «حمیدبن قحطبه» را در حدود یک میل در یک میل نوشته اند که «عزیزالله عطاردی» آن را از «فلکه حضرت» امروز بزرگ تر توصیف می کند. پیکر حضرت در سردابی که درون همین باغ بوده است و دهانهاش را آب قنات سناباد تر میکرده، شسته می شود.