از زمانی که به دستور شاه عباس صفوی، نخستین قالی مشهد برای حرم حضرت‌رضا (ع) بافته شد، ده‌ها سال گذشت تا بازار سوت و کور فرش مشهد رونقی بگیرد.
منطقه‌ای با تاریخ کهن
منطقه ۸ از مناطق قدیمی مشهد است و بسیاری از محله‌های برخوردار مشهد قدیم همچون سراب، سرشور و ارگ را در خود جا داده است. اعیان و بزرگان شهر از همان ابتدا به سکونت در «سراب» که سرِ آب قنات قریه سناباد بوده تمایل نشان دادند. محله سرشور که از شهرنشین‌ترین محله‌های مشهد قدیم بوده، امروز نیز با برخورداری از مغازه‌های تجاری، خانه‌های تاریخی، هتل‌آپارتمان‌ها و... نبض شهر مشهد است. بازار سرشور که از ۴۰۰سال پیش گذرگاه زائران برای تشرف به حرم مطهر بوده است و همچنین بازارچه سراب، به‌تازگی احیا شده‌اند. خیابان ارگ مدرن‌ترین خیابان مشهد قدیم است و در گذشته، پاتوق روشن‌فکران و اهل فرهنگ بوده است. بوستان‌های کوهسنگی و باغ‌ملی در این منطقه در روز‌های مختلف سال میزبان جمع زیادی از شهروندان و زائران هستند. ۹ بیمارستان بزرگ مشهد در این منطقه شهری قرار دارد که به بیماران مختلفی از گوشه‌وکنار کشور خدمات می‌دهند. به‌دلیل وجود ۲ کنسولگری پاکستان و افغانستان، حضور شهروندان این ۲ کشور در این منطقه محسوس است. شهرداری منطقه ۸ مشهد سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۱۹۳۶ هکتاری آن ۹۳ هزار نفر زندگی می‌کنند.
«کوچه پله»، در خیابان بهار ۹ قرار دارد و ۱۲ پله می‌خورد. هنوز زیبایی گذشته را حفظ کرده و حتی برخی از در‌های این کوچه قدیمی‌و پیچ‌در‌پیچ با همان ظاهر قدیمی دارای دق‌الباب است.
هنگامی‌که درباره سیر تاریخی خیابان امام رضا(ع) در چند دهه اخیر می‌گردیم مشخص می‌شود این خیابان به دلیل همان جاگذاری ضدهوایی به نام ضدهوایی یا ضد معرف بوده است.
استاد عثمان محمدپرست، ملقب به عثمان خوافی، از نوازندگان چیره‌دست «دوتار» هنرمند توانا و نام‌آشنای موسیقی مقامی خراسان و ایران است.
از خواجه‌روشنایی حالا فقط نامی به‌جا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچ‌کس درست نمی‌داند خواجه‌روشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشته‌اند.
این باستانی‌کار نوجوان می‌گوید: گاهی در کودکی همراه پدربزرگم تمرین باستانی کاران را تماشا می‌کردم. حرکات ورزشی باستانی، احترام به بزرگ‌تر و پیشکسوت، جوانمردی و... را در این ورزش می‌دیدم.
سمیرا اکبری‌کلاهی‌طوسی روز‌هایی را به خاطر می‌آورد که هنوز خیابان بهشتی شکل و شمایل امروزش را نداشت و در آن از بولوار خبری نبود. به گفته او محله در این چهل‌سال توسعه یافته و از بافت سنتی خارج شده است.