محله چهارچشمه در گذشته روستایی در پای کوههای جنوب غربی مشهد بود که به خاطر وجود چشمههای آب فراوانش به چهارچشمه معروف شده بود. در گذشته مردم به قصد استفاده از طبیعت به این محل میآمدند.
محله چهارچشمه، در کنار ارتفاعاتجنوبی مشهد، روستایی است که ازسال ۷۵ شهرشد. این محله بهخاطر وجود چشمههای آب به چهارچشمه معروف شده است. در گذشته مردم برای استفاده از طبیعت و ییلاقات به این محل میآمدند و اطراف این چشمهها خوشگذرانی میکردند.
محمدعلی امامدادی سالهاست بازنشسته شده اما همیشه حواسش به درختان و فضای سبز هست. میگوید: در خیابان دور میزنم و اگر کسی مسافرت بود یا فراموش کرده بود به درختانش رسیدگی کند، آنها را آبیاری میکنم.
برای محمود رمضانی همهچیز از یک پیشنهاد دوستانه شروع شد. زمانیکه مصطفی حشمتی در شانزدهسالگی دست محمود را گرفت و گفت: «بیا برویم گود زورخانه؛ میگویند ورزش خوبی است.»
سیداحمد یوسفی میگوید: وقتی همسایهها در برنامههای فرهنگی دورهم جمع میشوند، بیشتر از دیگران از احوال هم باخبر هستند. اینجا اگر برای هر کدام از همسایهها مشکلی پیش بیاید، خیلی زود همه ما متوجه میشویم و با همدلی و همکاری در رفع مشکلش به او کمک میکنیم.
استاد علی ذریهحبیبتبریزی از هفتسالگی شروع به بافت فرش کرده است. قالیچه منحصربهفرد «ایران» در طول و عرض ۱.۲۰ در ۹۵ سانتیمتر از معروف ترین آثار هنری اوست.
کوچه شهید فکوری ۴۵ در محله چهارچشمه را به نام «بهاران» میشناسند. خیابان بهاران ۳ یکی از معابر پررفتوآمد محله محسوب میشود که انواع کاربریهای رفاهیتفریحی، آموزشی، ورزشی و مذهبی را در خود جای داده است.
حسن ضیایینیا خاطرات مشترکی با دانشمند شهید مجید شهریاری دارد. میگوید: هرچه از دانش شهید بگویم کم گفتهام؛ ایشان در توسعه تحقیقات قدرت هستهای ایران پیشرو بوده است.