منطقه ۷

منطقه ۷

مهم‌ترین ورودی و سبزترین منطقه مشهد 

قرار داشتن رباط و ایوان هشتصدساله طرق در منطقه ۷ نشان می‌دهد که این منطقه در طول تاریخ نقش پذیرایی از زائران حضرت‌رضا (ع) را برعهده داشته است. امروزه نیز بیش از ۶۰ درصد زائران و مسافران از این منطقه وارد مشهد می‌شوند. اهالی این منطقه در دهه آخر صفر با برپایی ایستگاه‌های صلواتی، نقش میزبانی را به شایستگی ایفا می‌کنند. قرار گرفتن پارک جنگلی طرق، منطقه گردشگری هفت‌حوض و باغ گیاه شناسی در منطقه ۷، این نقطه شهر را سبزترین منطقه مشهد کرده است. بازار‌های ۱۷ شهریور و اماکن اقامتی بخش دیگری از هویت گردشگری منطقه ۷ را شکل می‌دهد. باغ خونی، تپه نادری، کاروان‌سرای باباقدرت، آب‌انبار حوض برجی و بازار رضا (ع) ازجمله ظرفیت‌های هویتی این منطقه است. فرودگاه، نهاد‌های نظامی مانند نیروی هوایی، پدافند هوایی و پادگان‌های نظامی این منطقه را راهبردی کرده است. بوی مشمئزکننده کارخانه کمپوست در ورودی شهر، فراوانی زمین‌های رهاشده آستانه و مشکل سنددارشدن خانه‌ها از معضلات منطقه ۷ است. در مساحت ۴۷۴۲ هکتاری منطقه ۷ شهرداری مشهد ۲۵۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.

میراث ماندگار آیت‌الله حائری در خیابان امام رضا(ع)
آیت‌الله حاج سید علی‌نقی طبسی حائری از فقها، مجتهدان و از علمای بنام مشهد بود که حسینیه و مسجدی را در خیابان امام رضا ۲۰ وقف کرد.
ترافیک، میهمان همیشگی خیابان‌های منطقه ۷ مشهد
منطقه ۷ که یکی از مناطق وسیع شهر مشهد است به‌واسطه وجود چند بولوار و خیابان اصلی در آن همیشه شاهد حجم زیاد تردد خودرو‌ها هستیم و یکی از مناطق پرترافیک شهر محسوب می‌شود.
برنجی‌‌های در حال انقراض
زمانی ظروف برنجی جزو وسایل مهم خانه و زندگی‌مان بود. هر گوشه خانه که پا می‌گذاشتیم چشممان به جمال یک تکه برنجی روشن می‌شد.
اقبال سیاه کال اقبال!
حدود ۳۵ سال قبل، کال اقبال احداث شده است. طول آن ۱۴۰۰ متر و ۱۲۵۰ متر آن سرپوشیده و مابقی روباز است. این کال از کوه‌های سمت خلج آغاز می‌شود و به رودخانه کشف‌رود متصل می‌شود.
پنبه کارخانه نخریسی رشته شده است!
کارخانه‌ای که ۷۰ سال، صدای سوتش، حس زندگی و تلاش در مشهد ایجاد می‌کرد، حالا آن‌قدر خاک خورده و سوت و کور است که حتی نمی‌توان بازسازی‌اش را تصور کرد.
زندگی با معلولیت سخت اما محمدرضا دنیا را پرمهر می‌بیند
محمدرضا اولین فرزند خانواده زارع است. او ۲ برادر و یک خواهر کوچک‌تر از خود دارد. شکرالله زارع، پدر دلسوز او است که بیشتر وقت خود را در کنار پسرش می‌گذراند، چون ممکن است هر لحظه حال محمدرضا ناخوش شود.
چینی‌ها مجسمه‌ را از ما گرفتند!
قاسم فتحی، میزبان ما، هنرمند ساکن محله بهارستان است که حالا ۵۰ سال عمر دارد و دیگر دلیل سپیدی مو‌های سرش از رنگ گچ مجسمه‌هایی که می‌سازد، نیست.