حاج خانم نیک، مدیر مدرسه علمیه حضرت خديجه(س) میگوید: همسايههاي محله بهشت سنگبناي این مدرسه را گذاشتند. مکان اولیه حوزه در طبقه بالای حسینیه نصرت بود که فضای کوچکی داشت.
حامد رحمانی حسینی ابتدا شعر نو و قصیده و مدتی ترانه میسرود، اما اینک با غزل سرنوشت شعری خود را دنبال میکند. یکی از آرزوهای بزرگ حامد این است که روزی در طرق «شب شعر» راه بیندازد.
نعمتالله رشیدی رشته دوچرخهسواری را دوسه سال قبل از اعزامش به خدمت سربازی شروع کرده و در طول پنج دهه ورزش، در مسابقههای مختلف، به رتبههای مهم دست یافته است.
سَربُرجیها با کل پولی که توانسته بودند روی هم بگذارند، یعنی حدود ۴۵۰ هزارتومان به اینجا آمدند تا زمینی بخرند. ولی از آنجا که قیمت زمین دوبرابر پول آنها بود، کسریاش را خیّری از اهالی همان روستا تامین کرد.
رضا خوشدل ۳۰سالی میشود که مربی کوهنوردی است. او از سال ۶۹ که جوانترین مربی بوده، هر سال بهطور متوسط ۵۰۰ کارآموز را در رشته کوهنوردی تربیت کرده است.
از همان سالهای قدیم هیئتهای بسیاری با هیئت «بنیاسد متوسلین به امامزینالعابدین (ع)» که یک قرن قدمت دارد، اتحاد داشتند که تعداد آنها در سالهای اخیر به ۵۵ هیئت از نقاط مختلف شهر مشهد میرسد.
جعفر طیرانی ۱۴ سال بانی حرکت گروه دوچرخهسواران در «سهشنبههای بدون خودرو» بوده است. دراصل آنچه در ذهن او آمده، «روزهای بدون خودرو» ست که باید جای سهشنبههای بدون خودرو را بگیرد.