همسایه ها هرچه نیاز دارند مثل مواد غذایی، نان، نردبان و هر وسیله دیگر، بدون تعارف در خانه آقای صحنینی را می‌زنند و او با روی خوش هر کمکی بتواند انجام می‌دهد.
بانوان ساکن در خیابان هاتف هر شب جمعه و دیگر مناسبت‌های دینی سال، پیاده راه می‌افتند به‌سمت بارگاه آقا و زیارت دسته‌جمعی. در روز‌هایی که هوا مساعد است، تعدادشان به بیش از پنجاه‌نفر هم می‌رسد.
طیبه عبدالهی وقتی اوایل دهه ۶۰ از بیست‌متری بلال به محله شریف آمد، اینجا بی‌نام‌و‌نشان بود و هنوز رنگ آبادانی به خود ندیده بود. تنها نقطه اشتراک خانه قدیمی و جدید، نداشتن آب و برق بود.
مسجد عباس‌بن‌علی (ع) در خیابان یاران۹ پایگاهی برای همسایه های این کوچه است. آنها د‌رکنار اینکه سال‌هاست یکدیگر را می‌شناسند، در کار‌های فرهنگی محله‌شان مشارکت می‌کنند و مرکز کارشان در مسجد است.
همسایه های کوچه ایثارگران ۱۵/۶ همدل و همراه هستند و روزگاری با هم رب درست می‌کردند، روضه خانگی و دوره قرآن راه انداختند. همیشه در خانه‌شان به روی هم باز است و طاقت یک‌روز بی‌خبری از هم را ندارند.
هاشمیه۳۱ انتهای خیابان سامانیه است؛ کوچه‌ای که همسایه هایش به‌واسطه مدرسه و مسجد، یکدیگر را زیاد می‌بینند و انس عجیبی با هم دارند. در این محله همسایه هایی که خیرشان به اهالی می‌رسد، کم نیستند.
سعدآباد امروز که یکی از محلات پیشرفته و توسعه‌یافته واقع‌در منطقه یک شهرداری مشهد است، روزگاری نه‌چندان دور در احاطه باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی بود و بسیاری از ساکنان قدیمی از نزدیک، شاهد این توسعه بوده‌اند.