حسن محمد‌دوست می‌گوید: خیلی وقت است آسیاب کار نمی‌کند و اکنون خبری از مجرا‌های آب و سنگ زیرین آسیاب نیست. تنوره آن تخریب و سنگ رویین آن هم جابه‌جا شده است. با ورود به دخمه گنبدی با تکه سنگ رویین آسیاب روبه‌رو می‌شویم که به دیواری تکیه داده است.
کوچه توس ۱۸۷ یکی از معابر محله کلاته‌برفی است که دو دهه از شکل‌گیری آن می‌گذرد. تا پیش از سکونت اهالی روستای اکبرآباد در این معبر، اراضی آن تحت کشت گندم و جو و صیفی‌جات بود.
خیابان شهید درودی ۱۹ که به نام شهید محمد زارع، یکی از شهدای محله، نام‌گذاری شده است، آخرین خیابان محله شهرک حجت (عج) است. اولین ساکنان این محله، ۲۰ تا ۲۵ سال قبل شروع به ساخت خانه‌های خود کردند.
مسجد امام‌خمینی (ره) اولین مسجد محله است. کلنگ مسجد را جهادی‌ها به زمین زدند. از سال ۸۲ که مسجد کامل شد، من با همسن و سال‌هایم در خیلی از برنامه‌ها و مراسم حاضر می‌شدیم.
به‌گفته علی قارونی، هیئت کرمانی‌ها بزرگ‌ترین هیئت پایین‌خیابان بود. این حسینیه هرسال با آغاز ماه عزا خیمه سنتی در حیاط برپا می‌کند و مشتاقان بسیاری را گردهم می‌آورد.
عباس ساعی شاعر است و معلم و سال‌ها در میان کتاب‌هایش و قصه‌های محله امام‌هادی (ع) زندگی کرده است. او قصه حبیب‌اللهی، ارباب خوش‌نام و رعیت‌نواز بحرآباد قدیم (محله امام‌هادی (ع) جدید) را خوب می‌داند.
کوچه‌ای که این روز‌ها با عنوان «شهید‌جعفر نهاوندی» تابلو خورده است، روزگار قبل‌از‌مشروطه را به خود ندیده است؛ اما در همین دوران اندک هم به نام‌های مختلفی مشهور شده که رایج‌ترین آنها «حاج حسن» است.