کوچه پژمان ۱۴ و محدوده‌های اطراف آن، قبل‌از انقلاب به «کوی راه‌آهن» معروف بوده است. قدیمی‌های محله می‌گویند درختان مملو از انگور، آن اطراف را تبدیل به تاکستانی تماشایی کرده بود.
بیشتر بنا‌های قدیمی این بخش خیابان، یک یا دوطبقه هستند. در میان آن‌ها می‌شود کاشی‌کاری‌های زیبایی یافت که برخی‌ها از دوره صفویه و بعضی‌ها از دوره قاجاریه مانده‌اند.
کتاب جغرافیای تاریخی شهر مشهد، مزرعه کلاته بوقه و سمزقند را با هم معرفی کرده و گفته که ساکنان این دو مزرعه ۲۴ خانواده و همگی اهل هرات و نیشابور بودند.
محله کلاته‌بوقه هرچند در گذشته روستایی کوچک و کم‌جمعیت بوده است، اهالی‌اش به غیرت و سلحشوری مشهور بودند و زیر بار ظلم نمی‌رفتند.
اواخر دهه۴۰ و با افزایش جمعیت طلاب دینی در مشهد، آیت‌الله فقیه سبزواری برای اسکان طلبه‌ها از آستان قدس درخواست زمین کرد و پس از اصلاحات ارضی به طلاب مشهد اجاره دادند.
محله پنجتن حدود چهل سال پیش ظاهری روستایی داشت. خانه‌ها در میان زمین‌های کشاورزی پراکنده و دور از هم بودند.
محله شهید قربانی تا حدود ۲۵ سال پیش که هنوز محلات به‌شکل امروزی تفکیک نشده بودند، همراه با دیگر محله‌های اطرافش به محدوده التیمور معروف بود و به‌صورت مجزا تاریخچه‌ای ندارد.