با واسطه کتابم را برای مقام معظم رهبری فرستادم و ایشان هم لطف کردند و برای تشویقم انگشترشان را برایم ارسال کردند. باز هم از طریق واسطه عقایدم را برایشان گفتم و رهبر انقلاب فرمودند که به آینده شما امیدوارم و راهتان را ادامه بدهید. در همین چند جمله کوتاه آنچنان آرامش و وقاری وجود داشت که به کارم و هدفی که دارم دلگرم شدم.
من فرزانه دلارامی نقاش زندگی هستم. دنیای من نمایشگاهی از مهر و عشق شماست. گاهی که احساس تنهایی میکنم و به در و دیوار احساسم رنگ میپاشم تا جهان شما رنگارنگ شود. کشف استعدادم را مدیون استاد کیانیان هستم. ایشان با ایجاد این گروه بسیاری از توانیابان را استعدادیابی کردهاند و در همان زمینه مسیر پیشرفت را برایشان هموار کردهاند.
راحله رجبی هنوز وارد چهارمین بهار عمرش نشده بود که بهدلیل فعالیت بیش از اندازه و شور و اشتیاقی که داشت، مادر بر آن شد تا دست دختربچهاش را بگیرد و به سالن ورزشی مسجد محله ببرد. همان سال بود که موفق شد اولین مدال طلای استانی رشته ژیمناستیک را از آن خود کند. بعد از آن وارد رشته کاراته شد و موفقیتهای پیاپیاش در این حوزه، نشان داد میتواند کاراتهکار موفقی باشد.
سپیده وحیدیان رضازاده درباره آشناییاش با رشته ورزشی هندبال میگوید: خانم یونسی معلم پایه پنجم من در مدرسه جواهری به من کمک کرد تا استعدادم را در این سمت پرورش دهم. کمتر از یک ماه، در تیم ناحیه2 آموزش و پرورش عضو شدم و همراه با این تیم در مسابقات استانی آموزش و پرورش شرکت کردم.
نوجوان ورزشکار محله تا به امروز 5مقام قهرمانی کاراته مسابقات استانی و یک مقام دومی استان را کسب کرده و به عنوان یکی از گزینههای اصلی برای حضور در مسابقات کشوری کاراته معرفی شده است. اما شیوع کرونا باعث میشود مسابقات به تعویق بیفتد؛ با این حال نوجوان موفق محله در این شرایط هم به تمرین مشغول است تا پس از پایان این دوراه به مسابقات برگردد.
کوثر سالاری، دختر جوان مهدیآبادی است که سختیهای بسیاری را به جان خریده تا در رشته ورزشی مورد علاقهاش یعنی کیک بوکسیگ موفق شود. به قول خودش از بچگی شیفته هنرهای رزمی بوده است. او تابستان سال 1394 با شرکت در دوره آموزشی کیک بوکسیگ در مسجد با این ورزش آشنا میشود و با سختی بسیار موفق میشود تا باز هم در این رشته آموزش ببیند. حالا آرزو دارد تا هرچه زودتر مدرک مربیگری بگیرد و مسیر سختی را که پشت سرگذاشته است برای دیگر دختران هممحلهایش هموار کند.
در یکی از خیابانهای محله وحید و در دل مدرسه «امید و انقلاب» مجموعهای است که روی دیوار آن این شعار چشمنوازی میکند: «دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفتهام، تحویل میدهم.» وارد آن که میشویم، 2پسر نوجوان خوشسرزبان همه تلاششان را میکنند تا معرف خوبی برای دفتر و کارهای هنریاش باشند.مجموعه فرهنگیوهنری « نارنج و ترنج» که محل فعالیتهای هنری نوجوان ان و جوانان است، ویژگی خاصی دارد، برخی اعضای این مجموعه افراد آسیبپذیر اجتماعی نظیر بچههای طلاق هستند که با داشتن استعداد هنری، برای آنها آیندهای روشن در این مجموعه رقم خواهد خورد.