یک روز یک نفر گریهکنان به مغازه آمد و گفت پدرم مرده و از او هیچ عکسی به یادگار نداریم، بیاید از او عکس بگیرید تا چهرهاش برایمان بماند. یکی از عکاس ان به نام حسین میرود تا از متوفی در غسالخانه عکس بگیرد، او که تاکنون مرده ندیده بود، کمی عقب میرود تا عکس بگیرد، اما ناگهان میترسد و فرار میکند. دوباره به مغازه آمد و گفت او که ترسید و فرار کرد یک نفر بیاید و عکس بگیرد، من رفتم و از صورت پدرشان عکس گرفتم.
پدرش بهدلیل فعالیتهای انقلابیای که داشتند برایشان دوربین خریده بود و عباس و برادرش از هر چیزی که میدیدند عکس میگرفتند. آنها به دنبال ثبت و ضبط خاطرات و وقایع اطراف بودند.عباس در آن زمان 17ساله بود، اما بهتبع آنچه از خانوادهاش آموخته بود حضور فعالی در راهپیماییها و برنامههای انقلابی داشت.
آشنایی سید آرمین هاشمینسب با دنیای درون آب به سال 85 مربوط میشود؛ زمانیکه دانشجوی رشته عمران بود و همراه خانواده در سفر کیش، از جاذبههای این شهر دیدن میکرد. وقتی او تبلیغات غواصی درون آب را میبیند علاقهمند میشود که بلیت این تفریح را تهیه کند و به داخل آب برود، اما خانوادهاش که همراهش بودند به دلیل ترس از دنیای زیر آب، اجازه نمیدهند. فراهم بودن امکان رفتن به زیر آب آن هم در شرایطی که شنا یاد نداشته، آرمین را آرام نمیگذارد و در نهایت راهی محل میشود تا این فرصت تفریحی را از دست ندهد.
منیره امیریوسفی سال56 قدم به دنیا میگذارد و از همان کودکی به هنر علاقهمند میشود. ریشه این عشق و علاقه را میتوان در خانواده هنرمندش جستوجو کرد. خانوادهای که از یک طراح، یک نوازنده گیتار و جواهرساز، یک خیاط و یک هنرمند تئاتر تشکیل میشود.
پرندگان بسته به گونه گیاهی که آن را دوست دارند، در نقاط مختلف پارک پراکندهاند. اگر شهروندان تمایل به رؤیت گنجشکسانان و سسکها(گونهای از گنجشکسانان) داشته باشند میتوانند در دور سایت بانوان بوستان این گونهها را ببینند، در مرکز پارک که درختان بزرگتر و قدیمیتر وجود دارد میتوان رفت و آمد طوطیها را بیشتر دید، افرادی هم که تمایل به دیدن پرندگان گونه پیغوها دارند این پرنده را در پشت آسایشگاه جانبازان امام خمینی(ره) میتوانند ببینند، همچنین در اطراف آبنماها و بهویژه دریاچه بوستان هم میتوانند پرندگان آبزی را رصد کنند.
قبل از 30سالگی به این نتیجه رسیدم که این همه زیاد کار کردنم چندان فایدهای ندارد. شاید درآمد مالی برایم به همراه داشته باشد، اما رضایت کافی از خودم ندارم. به این نتیجه رسیدم که همه چیز کسب درآمد نیست و باید به فکر علاقهمندیهای دیگر هم در زندگی بود. تا اینکه در سال 93با دوستی که در زمینه عکاس ی طبیعت فعالیت داشت آشنا شدم.
«الینا مرزوقیان» فقط 20سال دارد و توانسته در مدت یک سال فعالیت در چند رشته ورزشی بهویژه «کیک بوکسینگ»، به پنج مقام برتر برسد. اگرچه او با دیدن کمتوجهیها به ورزشکاران، عکاس ی را برای حرفه آینده خود در پیش گرفته اما همچنان برای کسب افتخارات بیشتر در ورزش تلاش میکند.