نخستین‌مرکز نگهداری بیماران صعب‌العلاج ایران («هاسپس») در انتهای بولوار دلاوران (دلاوران ۶۳) به همت پروفسور سیدرضا خطیب، رئیس سابق انجمن جراحان مغز و اعصاب آمریکا، پا گرفته است.
ماهرخ شاکریان حکم همان نخ تسبیح را دارد. خیران را گرد هم می‌آورد تا با کمک آن‌ها دردی از بیماران التیام پیدا کند و عزیزی به آغوش خانواده‌اش برگردد.
۵ سال است همسر ابراهیم با سرطان دست‌وپنجه نرم می‌کند و او هزینه فراوانی را برای خرید دارو صرف می‌کند با این حال او خانه‌اش را به کانون فرهنگی و محلی برای اسکان زائران تبدیل کرده است.
مهسا مجتهدزاده که در یکی از خیریه های قرقی کار می‌کند از آلمان به ایران برگشته تا بتواند قدمی برای افزایش آگاهی همشهری‌هایش بردارد.
حاج علی‌بیک خیابانی و حاج خانم زهرا خیابانی، زوج شهرک شهید باهنر حتی خانه‌ای که در آن زندگی می‌کند را هم وقف کردند.
آرامگاه امام‌زاده سیدمحمد‌حاتم (ع) بر روی تپه‌ای زیبا و سرسبز در روستای رضوان در حوالی آرامگاه فردوسی واقع شده است.
مغازه کوچک محمودآقای قانع به‌عنوان منبع بزرگ نیکوکاری در نوغان شناخته می‌شود و کمتر کسی است که او و بروبیاهایش برای خدمت به خانواده‌های نیازمند را نشناسد.