اگر در ماه محرم و صفر، گذرتان به کوچه شیخ‌صدوق ۱۳ در محله خیرآباد بیفتد، حداقل سیصد‌نفر از اهالی محله را خواهید دید که دوطرف پیاده‌رو روی صندلی نشسته‌اند و مراسم عزاداری برای اباعبدالله (ع) برگزار می‌کنند.
خیابان امامت ۲ معبری فرعی است در دل محله آزادشهر با درختان سرسبز و بنا‌های اعیانی! پنجاه‌سال پیش اسمش «خیابان اول آزادشهر» بود. بعدتر، آن را به نام «کوچه روبه‌روی پارک (ملت)» می‌شناختند.
این کوچه به‌واسطه هم‌جواری با حوض‌انبار بازار فرش به‌نام حوض چهل‌پایه خوانده می‌شد و بیش از پنجاه خانوار داشت که امروز کمتر از انگشتان یک دست خانوار در آن باقی مانده است.
سال‌های عمر این کوچه به تازگی در محدوده سه‌رقمی‌شدن قرار گرفته است و تعداد نام‌هایی که در این دوران بدان شناخته شده، درخورتأمل است. این کوچه به نام حاج ابراهیم چاووش خوانده می‌شده است.
کوچه شهید‌قوی‌پیکر جزوی از محله تلگرد است که قدمتی باستانی دارد و با نام «تیرگرد» یا «تیرآباد» در دوره اشکانیان ساخته شده است. البته نام این روستای تاریخی از سده دوازدهم قمری در وقف‌نامه‌ها به چشم می‌خورد.
حمام بلور را که ساختند، دیگر کسی به حمام قدیمی نمی‌رفت. حاج‌تقی خدادادی و حاج‌آقا ابراهیم‌زاده مالکان حمام بودند. آن‌ها برای تبلیغ حمام، یک ماشین فولکس‌واگن گرفته بودند.
کوچه شهید شوشتری ۱۰ حدود یک‌دهه پیش در طرح خیابان‌کشی‌های جدید از بن‌بست خارج شد. قبل از آن، از سمت پنجراه و ابتدای فرعی شیخ‌برپا راه داشت و نامش در کلام پیر‌های محل، «حیدر خردو» بود.