اسناد موجود نشان می‌دهد که کوچه «مهرآیین»، در سال‌های میانی سده۱۳خورشیدی، مسیری شناخته‌شده در بین مردم شهر بوده است و قدمتش حداقل به سال‌های نخست حکومت قاجار‌ها بر ایران می‌رسد.
هویت محله هنرستان به دارالفنون و هنرستان‌های قدیمی آن است. هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای طالقانی، شهید کاظمیان و هنرستان کشاورزی یوسفی از قدیمی‌ترین هنرستان‌های تاسیس شده در جنوب غربی مشهد است.
روستا‌هایی که از‌قضا قدمتی باستانی دارند، در مشهد مستحیل و به کوچه‌ها، محله‌ها و خیابان‌های آن تبدیل شدند، آن‌چنان که مشهد تا دو دهه قبل، بالغ بر صد روستای کهن یا کم‌سال را در خود حل کرد.
کوچه وحید ۶/ ۱۱ ، از کوچه‌های باقدمت محله وحید به شمار می‌رود. مدت سکونت بسیاری از ساکنان آن، از سه دهه فراتر رفته است و این همسایگی دیرینه، فضایی همدلانه را با محوریت مسجد حاکم کرده است.
آقا‌محمود سرگلزایی که به‌واسطه کارمندی در شرکت پگاه، پایش به جاهدشهر بازشد، چهاردهمین سال مهاجرتش از سیستان‌و‌بلوچستان را می‌گذراند.
محسن موسوی‌زاده، سال۶۱ با ساخت زمینش، درحالی در آن ساکن شد که آب، برق، گاز و تلفن نداشت. آن موقع دانشجو بود و برای رفع مشکلات و بهبود وضعیت محله‌اش بار‌ها پیگیری کرد.
سال۶۵ که شرکت تعاونی سازمان اتوبوس‌رانی، فاز دوم اراضی را به اعضایش واگذار کرد، محمدعلی نیکخواه نیز که نیروی این سازمان بود، زمینی تحویل گرفت. با پولی که جفت‌و‌جور کرد، زمینش را ساخت.