سرای عزیزالله اُف یکی از قدیمی‌ترین ابنیه اقتصادی شهر مشهد است؛ سرایی که یادگار یهودیانی است که روزگاری در مشهد می‌زیستند و برای مدتی طولانی مکان داد‌و‌ستد‌های کلان در محله پایین‌خیابان مشهد بود.
کنار بانک ملی فعلی در خیابان سعدی کوچه باریکی قرار داشت که گوارگاه سراب نامیده می‌شد. گوارگاه مکانی بود که احشامی مانند گاو و گوسفند در آنجا نگهداری می‌شد. گاری‌های اسب‌ها در این کوچه استقرار داشتند.
از زمانی که به دستور شاه عباس صفوی، نخستین قالی مشهد برای حرم حضرت‌رضا (ع) بافته شد، ده‌ها سال گذشت تا بازار سوت و کور فرش مشهد رونقی بگیرد.
افزایش نرخ دلار، بند شدن سرمایه مردم در بنگاه‌های سرمایه‌گذاری، بی‌پول شدن و در نتیجه کاهش قدرت خرید مردم از جمله مواردی است که بیشتر کسبه هفده شهریور آنها را دلیل هیاهوی بی‌مایه این روز‌های کاری‌شان عنوان می‌کنند.
ملیحه اسداللهی می‌گوید: حدود هشتاد‌درصد محصولات بازار چه، دست‌سازه‌های بانوان است، اما برخی از محصولات مانند پوشاک از بازار خریداری می‌شود و با حاشیه سود منطقی به فروش می‌رسد.
ینجا، فقط بازار فرش مشهد در محله بالاخیابان نیست، بلکه یک تکه طلایی از تاریخ، هویت و فرهنگ این مملکت (قطعا نه فقط مشهد) است.
در این گزارش به جزئیاتی از سامان‌دهی و بازپیرایی بازار سرشور اشاره شده که از ۴۰۰ سال پیش گذرگاه زائران برای تشرف به حرم مطهر بوده است.