اهلِ قلمِ مشهد قدیم هنوز هم قهوه‌خانه «داش‌آقا» را به خاطر دارند؛ کافه‌ای که شب‌های بلند تابستان و عصرهای سرد زمستان با یک فنجان قهوه و شنیدن چند بیت شعر از زبان رفیقی صمیمی پذیرایشان بود.
محله جنت میراث‌دار دو محله مهم و هویتی سراب و ارگ است. سراب که نامش برگرفته از سرِآب قنات قریه سناباد است پس از نوغان، قدیمی‌ترین محله مشهد است که در اراضی روستای سناباد قرار دارد. محله‌سراب به‌خاطر قداستی که داشته از همان آغاز محله‌ای حکومتی، اعیان‌نشین و محل تجمع سادات و بزرگان مشهد بوده است.
این آتش‌سوزی بزرگ با کمک لشکر خراسان و مأموران شهربانی و شهرداری اطفا شد ولی از سینما جز خاکستر چیزی باقی نماند و خسارت میلیون ریالی به مالکش تحمیل کرد.
بانی مسجد بناها، شخصی به نام «آقاحسین» بود. کتیبه و سنگ‌نوشته‌ای در قسمتی از مسجد نصب شده که براساس آن، قدمت مسجد به حدود بیش‌از ۲۷۰ سال پیش و زمان شاهرخ‌میرزا، پسر نادرشاه افشار می‌رسد.
چون درگذشته برق و یخچالی وجود نداشت، برای نگهداری بستنی از یخ و نمک استفاده می‌شد. برای همین به آن بستنی نمکی می‌گفتند.
بخش بزرگی از دیواره جنوبی و انتهایی کوچه آخوند خراسانی۷ به ساختمان کنسولگری پاکستان اختصاص دارد. این ساختمان که در گذشته کنسولگری بریتانیا بوده از قدیم‌الایام به «کوچه پشت کنسولگری» معروف بوده است.
در دل بازارچه سراب، خانه‌ای با نمای آجری، سردر قوسی‌شکل و دری چوبی خودنمایی می‌کند. این خانه روزگاری محل زندگی دکتر محمد نصیریان، چشم‌پزشک مشهدی، معروف به دکتر شیخ دوم بوده است.
مرکز تلفن قارقارکی در خیابانی به نام «خیابان خاکی» قرار داشت. با وجود آنکه در این شصت هفتادسال چندین نام برای این خیابان تعیین کرده‌اند، اما مردم شهر آنجا را با نام «خیابان خاکی» می‌شناسند.