قدیمی‌ترین گفته درباره نقاره خانه حرم در کتاب «مهمان نامه بخارا» مربوط به قرن دهم هجری است، اما قبل از صفویه مستنداتی که نشان دهد کی و به چه دلیل نقاره خانه ساخته و نقاره نوازی آغاز شده است، نداریم.
این گزارش درباره آرمینیوس وامبری، نخستین جهانگرد غیرمسلمانی است که ۱۷۲ سال پیش توانست با لباس مبدل وارد حرم مطهر رضوی شود.
نخستین‌بار تشکیلات شربت‌خانه در دوره صفویه و ایام فرمانروایی شاه‌عباس اول راه‌اندازی و در سال ۱۳۰۸ خورشیدی، برچیده و مسئولیت‌های آن به دیگر بخش‌های تشکیلاتی آستان‌قدس محول شد.
رواق «دارالشکر» به پاس زحمات مرحوم مهندس شکرالله خوشدست در امر بازسازی حرم مطهر امام‌رضا (ع) این‌گونه نامیده شد.
کتیبه‌های طلایی که سال ۱۳۱۱ از نخستین ضریح چوبی حرم امام‌هشتم (ع) جدا شد، در گوشه‌ای از تاریخ گم شده بود، تا اینکه ۱۳ سال بعد با پیگیری جراید، ختم به خیر شد.
هنر قالیبافی با همه فرازوفرود‌هایی که دید، تا دوره حکومت تیموریان بر خراسان، دوام پیدا کرد و در عصر شاهرخ تیموری، باتوجه‌به تقویت هنر و ارج نهادن به هنرمندان، رونق فراوان یافت.
جعفر علیزاده‌گلستانی، کفشدار حرم ساکن محله سعدآباد در کتاب «وادی مقدس» که یکی از تألیفات اوست، خاطرات و یادداشت‌های هشت سال خدمتش در بخش کفشداری حرم مطهر حضرت رضا (ع) را ثبت کرده است.