رضا فرهمندیان سی‌و‌یک‌ساله، جوان خوش‌مشرب و اهل موسیقی، در محله ابوطالب چندسالی می‌شود که مغازه کافی‌شاپش را در حاشیه خیابان حرعاملی راه‌اندازی کرده و به این شغل مشغول است. پشت پنجره مغازه یا بهتر بگویم کافی‌شاپ او در خیابان حر عاملی این عبارت نوشته شده است: «قهوه برای پاکبانان عزیز و زحمت‌کش شهرمان رایگان می‌باشد.»
منطقه ۲
محله فرامرز عباسی محله بهاران محله کارخانه قند محله سمزقند محله ابوطالب محله حسین باشی محله کاشانی محله شفا محله ایثارگران۲ محله عامل محله آیت الله عبادی محله فدک محله شهید مطهری محله عبدالمطلب محله کوی امیرالمومنین محله شهید هنرور محله هدایت محله نوده محله مشهدقلی محله زرکش محله حجت محله خین عرب محله نوید محله قدس محله اسماعیل آباد
بزرگ‌ترین منطقه مشهد
منطقه ۲ بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین منطقه شهری مشهد است که محله‌های برخوردار و کم‌برخوردار بسیاری را در بر می‌گیرد. کوچه حسین‌باشی که طولانی‌ترین کوچه شهر است و بوستان حجاب که اولین بوستان ویژه بانوان در مشهد است، در این منطقه قرار دارد. مجموعه تفریحی‌گردشگری سپاد با برخورداری از مراکز تجاری و تفریحی و میدان جانباز با برج‌های تجاری و رستوران‌هایش، هر روز شهروندان و مسافران زیادی را برای خرید و تهیه سوغات به این محدوده شهر می‌کشاند. راسته‌بازار‌های مختلف ازجمله، بازارخطی پارچه و پرده در خیابان تعبدی، راسته کفش در خیابان عامل، راسته سرامیک در ابوطالب و... از دیگر ظرفیت‌های این منطقه است. فراوانی زمین‌های رهاشده، زباله‌گردها، فروشندگان مواد و آشپزخانه‌های تولید مواد صنعتی در محدوده توس از مشکلات چشمگیر این منطقه است. در مساحت ۳۸۴۴ هکتاری منطقه ۲ حدود ۵۱۳ هزار نفر زندگی می‌کنند.
خیابان شفای۹ پل ارتباطی بین خیابان حرعاملی ۶۵ و شهید‌موسوی‌قوچانی ۱۲ است. پایین تابلو کلمه «فتح‌المبین» نوشته شده است که اشاره به نام قدیم این محله دارد. این معبر از سال۵۷ به بعد مسکونی شده است.
آذر سال۱۳۵۷ آخرین سال زندگی زهره دوساله بود، دختربچه‌ای که در حادثه ۲۳آذر همان سال در بیمارستان امام‌رضا (ع) برای همیشه چشم بر هم گذاشت.
کبری محمدی، مادر شهیدان غلامرضا و عبدالله صفدری‌نژاد، چهل‌سال است در کوچه‌ای زندگی می‌کند که مزین به نام پسران شهیدش است. هنوز هم در حسرت آخرین خداحافظی‌اش با هر دو فرزندش مانده است.
همسایه‌های کوچه ایثارگران ۱۵/۶ همدل و همراه هستند و روزگاری با هم رب درست می‌کردند، روضه خانگی و دوره قرآن راه انداختند. همیشه در خانه‌شان به روی هم باز است و طاقت یک‌روز بی‌خبری از هم را ندارند.
امیرحسین ضیایی و امیرحسین شمشیری، دو دوست هم‌مدرسه‌ای بعد‌از شش سال، همدیگر را می‌بینند و نتیجه‌اش تأسیس شرکت استارت‌آپی «امیران‌مدیکال» می‌شود که علاوه‌بر ارائه محصولات متنوع، خدمات تعمیرات و آموزش نیز ارائه می‌کند.
الهه که بدلیل تأثیر داروهای ام‌اس آرام آرام تکلمش را از دست داده و به سمت معلولیت پرتاب می شود، تأکید می‌کند که هیچ کس مصون از معلولیت نیست و باید معلولان را دریابیم.