قدمت مسجد صاحب‌الزمان (عج) به100 سال می‌رسد و با اینکه چند نوبت بازسازی شده است ولی کماکان از در و دیوارش خاطره می‌ریزد و هنوز شکل و شمایل مساجد گذشته را دارد. این مسجد حالا در تقسیم‌بندی جدید محلات مربوط به محله کوی سلمان است ولی آدم‌هایش بیشتر ساکن محله حسین‌آباد هستند و هنوز هویت جدید کوی سلمان در اصطلاح جا نیفتاده است. آدم‌های این مسجد هم رنگ و بوی سنت و قدمت دارند. اصیل و با صفا هستند.
کوی سلمان تا پیش از سال ۱۳۹۷، بخشی از محله حسین‌آباد بوده است. یکی از مهم‌ترین هویت‌های محله کوی سلمان، گودال فخار است. گودالی که حدود ۷ متر عمق دارد و پذیرای حدود ۲۰۰ خانوار است. گودال فخار یک قرن پیش محل خاک‌برداری کوره آجرپزی «حسین باشی‌زاده فخار» بوده است.
به گفته حسن قربانی، رئیس شورای اجتماعی محله کوی سلمان ، روزی روزگاری تا خیابان شهید علیمردانی37 مسکونی بوده ولی بعد از آن زمین کشاورزی و باغ‌ها بودند و از ابتدای دهه70 در آن محدوده نیز ساخت و ساز می‌شود و مسکونی می‌شود.
حدود40سال پیش در محله کوی سلمان خیران و معتمدان محلی تصمیم می‌گیرند درمانگاه خیریه محلی راه بیندازند. با یک پزشک و یک پرستار جوان کار را درنبش خیابان امت27 شروع می‌کنند؛ محله‌ای که هیچ درمانگاه خیریه‌ای نداشت. مؤسسه خیریه و دارالشفای امام حسن بن علی(ع) از همان ابتدا هوای قشر بی‌بضاعت و محروم منطقه را داشت؛ جمعیتی که بیشترشان کارگر بودند و از خدمات درمانی تخصصی محروم.
ده‌متری سلمان (شهید علیمردانی35) یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین کوچه‌های محله کوی سلمان است. این محله نام خود را از این کوچه که در مرکز آن قرار دارد وام گرفته است. در گذشته‌های دور و سال‌های پیش از انقلاب اسلامی این کوچه در روستای حسین‌آباد کرمانی‌ها قرار داشته و به زمین‌های موقوفی میرزای ناظر ختم می‌شده است. در حال حاضر اینجا بین خیابان شهید علیمردانی و خیابان میرزا کوچک خان8 قرار دارد.
به ظاهر کاری ساده است اما کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به موتور خودرو وارد کند. این را از دقت زیادش هنگام کار و وقتی که برای تعویض روغن خودرو می‌گذارد متوجه می‌شوم. در عین حال گاه با شوخی‌هایش باعث می‌شود سختی کارش به چشم نیاید. تعویض روغنی «حسین شهریور» در محله کوی سلمان پرمشتری است. او متولد 1361 است و 25سال است که در حرفه تعویض روغن خودرو کار می‌کند.
جواد قریی 27 سال دارد. او جوان ورزشکار و خوش اخلاق محله کوی سلمان است و اکنون مربی ووشو برای هم محله‌ای هایش هست. قریی که در سن جوانی، دبیر کمیته مسابقات هیئت ووشو شهرستان مشهد شده است. این نشان‌دهنده تلاش و کوشش اوست. علاوه بر این او در آموزش و پرورش خدمت می‌کند و معلم مدارس گلشهر منطقه5 است.
اصلا استعداد مهم نیست. خود من این تجربه را داشتم و در دام این اشتباه نمی‌افتم. استعدادیابی مسئله‌ای تخصصی است و به صورت حرفه‌ای باید آن را انجام داد. در برخی از افراد این استعداد ذاتی است و با آموزش تکنیک‌ها فرد به موفقیت می‌رسد. اما در برخی از افراد استعداد وجود ندارد اما علاقه شدید به این رشته باعث می‌شود تا با تمرینات مستمر و دلسرد نشدن به نتیجه برسد. دو نکته برای من دارای اهمیت است. اول خانواده با حضور او در کلاس‌ها موافق باشند و دوم هنرجو بیماری خاصی نداشته باشد.